طرح كسب و كار شركت كامپيوتري
كسب وكار چيست ؟
به مجموعه فعاليتهايي گفته ميشود كه براي ارائه محصولات يا خدمات با رويكردي مالي، تجاري و صنعتي انجام ميپذيرد.
انواع كسب و كار :
- كسب و كارهاي بزرگ
- كسب و كارهاي كوچك و متوسط
- كسب و كار اينترنتي يا مجازي
اصول چهارگانهي كسب و كار
- دانستن نام محصول
- نام شركت
- نام بنيان گذار
- دانستن مهارتهاي لازم
«بسم الله الرحمن الرحيم»
مقدمه :
فعاليتهاي مؤسسات بازرگاني در بخش خصوصي و لزوم توسعهي آنها به منظور فراهم ساختن وسايل رفاه عمومي در جامعهي بشري با توجه به رشد افزون جمعيت، نياز مؤسسات را به سرمايههاي كلان بيش از پيش آشكار ميسازد.
تهيه و تأمين اين سرمايهها از عهدهي افراد معدود خارج است. بدين منظور، موسسات بايد با انباشتن منابع افراد، سرمايههاي كلاني را براي اجراي امور تجاري و توليدي به وجود آورند. اين عمل باعث پيدايش شركتهاي مختلفي شده است.
اولين قانون تجاري كه در آن از شركتهاي تجاري صحبت شده است قانون سال 1303 ميباشد. سپس در سال 1304 قوانين تجاري خاصي به تصويب رسيد كه در آن وضعيت شركتهاي تجاري كه به چند دسته تقسيم شدند به اختصار بيان شده است. در سال 1310 قانون ثبت شركتها به تصويب رسيد كه هدف آن وضع مقررات خاص براي ثبت شركتهاي موجود و تطبيق آن با مقررات قانون تجارت بود.
طبقه بندي كلي واحدهاي اقتصادي :
واحدهاي اقتصادي به طور كلي از نظر هدف به دو دستهي كلي تقسيم ميشوند:
1) واحدهاي انتفاعي :
كه به قصد انتفاع (سود بردن) از سوي شخص يا گروهي از اشخاص حقيقي يا حقوقي تشكيل ميشوند و به فعاليت ميپردازند. واحدهاي انتفاعي از لحاظ نوع فعاليت و بر اساس قوانين ايران به دو دستهي كلي تقسيم ميشوند :
الف) واحدهاي تجاري انتفاعي :
كه اشخاص و مؤسساتي هستند كه به قصد تحصيل سود به عمليات تجاري اشتغال دارند مثل : تجار و انواع شركتها.
ب ) واحدهاي غير تجاري انتفاعي :
اشخاص يا موسساتي هستند كه به قصد تحصيل سود به عمليات غير تجاري اشتغال دارند مثل : دفاتر حقوقي و مؤسسات حسابرسي.
2- واحدهاي غير انتفاعي :
كه بدون قصد انتفاع از سوي شخص يا گروهي از اشخاص حقيقي يا حقوقي در جهت پيشبرد هدفهايي كه در مجموعه راستاي منافع جامعه است تشكيل ميشود و به فعاليت ميپردازند. مثل مدارس غير انتفاعي كه پولي را كه دريافت ميكنند تحويل آموزش و پرورش ميدهند و آموزش و پرورش آن هزينه را صرف تعليم و تربيت و آموزش فرزندان ميكند.
اشخاص :
از منظر حقوقي، اشخاص يا حقيقي هستند يا حقوقي :
در واقع، هر فرد يا هر كس كه داراي ذات طبيعي است «شخص حقيقي» ناميده ميشود. اما شخص حقوقي متشكل از اعضاي مختلف است. به عبارت ديگر شخص حقوقي يعني عنصري كه بتواند از كيفيت و امتياز «فرديت و ابديت» برخوردار شود. به همين جهت قانون آن را به عنوان شخص شناسايي ميكند. انواع شركتها (به استثناي شركتهاي نسبي و نظاير آن كه مشاركت محسوب ميشوند) شخص حقوقي تلقي ميشوند. بنابراين اشخاص حقوقي داراي ذات قانوني هستند. شخصيت حقوقي در واقع وجودي فرضي ايست كه اين وجود فرضي داراي شخصيتي خاص و مستقل ميباشد كه هيچ گونه ارتباطي با شخصيت تشكيل دهندگان آن ندارد.
شخص حقوقي داراي كليهي حقوق و تكاليفي است كه قانون براي شخصيت حقيقي (افراد) تعيين كرده است. به استثناي حقوق و وظايفي كه فقط انسانها داراي آن هستند.
شركت چيست ؟
شركت عبارت است از اجتماع دو يا چند نفر كه هر يك امكاناتي را (اهم از وجه نقدي، وسايل و ماشين آلات و غيره) با خود به درون اجتماع مذكور آورده و به منظور كسب سود، فعاليت مشتركي را انجام داده و منافع را به نسبتهاي معين تقسيم ميكنند. در قانون تجارت تعريف صريح و روشني از شركت موجود نيست ولي به موجب قانون مدني شركت عبارت است از : «اجتماع حقوق مالكان متعدد در شياي واحد به نحو اشاعه»
عناصر تشكيل دهندهي شركت :
- همكاري دويا چند نفر (تعدد شركا)
- آوردن حصه يا سهم الشركه (مقدار سرمايهي هر يك از شركا) يا سرمايهي مناسب (آوردههاي نقدي و غير نقدي)
- ماهيت حقوق شركت
- طرز تقسيم سود و زيان
– مراحل ثبت شركت در ايران :
كليهي شركتها بايد در «ادارهي ثبت شركتها و مؤسسات غير تجاري» به ثبت برسند. براي اين كار با توجه به نوع شركتها، مديران آنها بايد مدارك زير را تسليم مرجع تثبيت شركتها نمايند. به عنوان نمونه مدارك مورد نياز براي يك شركت سهامي را بررسي ميكنيم :
انواع شركتها :
قانون مدني شركتها را به دو نوع اختياري و قهري به رسميت ميشناسد.
شركت اختياري يا در نتيجهي عقدي از عقود حاصل ميشود و يا در نتيجهي عمل شركا از قبيل مزج اختياري يا قبول مالي مشاعاً (به طور تمام) در ازاي عمل چند نفر و نحو آن. به عبارت ديگر براي تشكيل دهندهي آن منعقد شود. در اين قرار داد، روابط همكاري بين افراد آن، قصد انتفاع، موضوع مشاركت و اختصاص مبلغي به عنوان سرمايه درج ميشود كه به اين قرار داد «اساس نامه» يا «شركت نامه» گويند.
شركت نامه به صورت توافقي بين شركا تنظيم ميشود ولي اساسنامه وضع يك سري مقررات و قوانين است كه به وسيله هيئت مدير يا انجمن وضع ميشود.
شركت قهري شركتي است كه از اجتماع حقوق مالكين است كه در ازاي نتيجهي آميخته شدن ارث حاصل ميشود.
شركتها از نظر نوع فعاليت به دستههاي زير تقسيم ميشوند:
الف ) خدماتي :
شركتهايي هستند كه به مشتريان خدماتي ارائه ميكنند و معمولا درقبال ارائهي خدمات منفعت به دست ميآورند.
ب ) بازرگاني :
شركتهايي هستند كه به خريد و فروش مواد خام فرآوردهها و كالاها اشتغال دارند. اين شركتها معمولاً بدون تغيير شكل و محتواي كالاي خريداري شده آنها را به فروش ميرسانند. كه مشخصات شركتهاي بازرگاني عبارتند از :
- داراي نام مخصوص ميباشد.
- داراي محل و اقامتگاه مخصوص ميباشند.
- داراي تابعيت معيناند كه اين تابعيت لزوماً غير از تابعيت شركا يا سهامداران است. مثلاً چنانچه چند نفر خارجي يك شركت را در ايران تشكيل دهند، تابعيت اين شركت ايراني است در حالي كه تابعيت سهامداران آن ميتواند غيرايراني باشد.
- ورشكستگي شركت، موجب ورشكستگي شركا و بالعكس نيست.
- حساب داراييهاي شركت از داراييهاي شخصي سهامداران آن جداست.
ج) شركتهاي توليدي :
اين شركتها با استفاده از عوامل توليد به ساخت كالاهاي اقتصادي ميپردازند، اين شركتها مواد اوليه را تهيه كرده و با تغيير شكل آنها را به صورت كالاي ساخته شده به فروش ميرسانند.
* شركت ممكن است تجاري باشد يا مدني؛ شركت تجاري شركتي است كه به امور تجاري به شرح قانون تجارت اشتغال داشته باشد. به اين ترتيب در شركت تجاري دو يا چند شخص به موجب قرار داد توافق ميكنند كه آوردههاي خود را به قصد كسب سود به طور مشترك در امور تجارتي به كار برند.
شركت مدني شركتي است كه در عين حال كه به قصد انتفاع تأسيس شده است، عمليات آن جزء عمليات تجاري محسوب نگردد؛ مانند شركتهايي كه براي معاملات غير منقول تشكيل شدهاند.
طبق قانون تجارت، كليهي شركتهاي تجاري، شخصيتي حقوقي دارند و به علت وجود شخصيت حقوقي، مؤسسات مذكور داراي اموال و درآمد مستقل بوده و سرمايهي شركا از مالكيت آنها خارج و جزء اموال شركت محسوب ميشود.
ايجاد شركتهاي تجاري تابع مراحل قانوني خاص و ضوابط مشخص است و ادارهي صحيح اين مؤسسات مستلزم آگاهي از مقررات جاري كشور و به كار گيري روشهاي خاص حسابداري ميباشد.
شركتهاي تجاري :
طرح كسب و كار شركت كامپيوتري