فایل مارکت

نظام بانكداری و اصلاح آن

يگانگي واتحاد ملتها قرن هاست كه در دستور كار زمامداران جهان مسير پر فراز ونشيبي را طي مي كند . شايد بشر در هزاره سوم بيش از پيش به اين مهم دست يافته كه خود را به ديگري وغيره نزديكتر سازد ، چنانچه پس از دو جهاني دريافته كه ديگر به تنهايي قادر به اداره جهان نيست .

در اين دو جنگ رهبران فاتح جهان به اين اولويت صحه گذاردند كه بدون يكپارچگي ووحدت معنوي ومادي همه كشورها امكان بهينه سازي ، برنامه ريزي ومصون نگه داشتن بشريت ميسر نيست و استفاده بهينه از منابع موجود طرح و مورد بررسي قرار گرفت . رنگين كماني از مردان برجسته و تمدن ساز قرن بيستم در كنفرانسها وكنگره هاي جهاني مشاركت فعالي را از خود به نمايش گذاشته تا جهان را به سمت يكپارچگي پيش ببرند . جهاني سازي نه قدمتي 8 ساله دارد ونه مي توان آنرا از دريچه كشوري به گمنامي مراكش نگريست . به نظر ، جهاني سازي در دل تاريخ 800 ساله بشريت ودر قلب اروپا گام به گام پبش رفت ودر مراكش ظهور خود را جهانيان اعلام كرد .

اينك ايران غافل يا به دور از تحولات 800 ساله غرب شرايط خود را براي حضور درجهاني سازي فراهم مي سازد . بي آنكه پشتوانه برنامه ريزي و سازماندهي نظام يافته منسجمي را در نظام هماهنگ جهاني تجربه كرده باشد ، اين تجربه حتي در سطوح منطقه اي هم هيچگاه شكل نگرفته است . ايران در دهه 90 ميلادي به همراه 80 كشور جهان درحالي اين سياست را پي گرفت كه آثار بر جاي مانده از جنگ تحميلي بزرگترين مانعي بود كه در پيش روي برنامه ريزان اقتصادي كشور وجود داشت علاوه بر آن در كشور ماه نگاه به  جنبه هاي سياسي اين موضوع همواره بر روي جنبه هاي اقتصادي آن سايه انداخته است . اين مصاحبه به همين مناسبت وبه قصدبازنگري روابط ايران در سازمان تجارت جهاني انجام شد تا بازخوردها و انعكاس فعاليت ايرانيان در اين حوزه را به بحث بگذارد . دكتر حسين عظيمي يكي از اقتصاددانان صاحب نام كشور ومدير موسسه پژوهشهاي سازمان برنامه كشور به همين منظور دراين مصاحبه شركت داشته است كه بخش اول آن دراين شماره از نظرتان مي گذرد .

آٌقاي دكتر ، چه گروههايي در ايران براي پيوستن به سازمان تجارت جهاني صلاحيت تصميم گيري دارند واساسا ايران براي حضور در تجارت جهاني در چه مرحله اي قرار گرفته است ؟

راجع به WTO اين بحث يكبار در دوران آقاي هاشمي رفسنجاني مطرح شد وهمه وزارتخانه ها در اين بحث مشاركت داشتند . حجم وسيعي از اطلاعات وتحقيقات در همه وزارتخانه ها ي كشور انجام شد . سوال اين بود كه آيا ايران به سازمان تجارت جهاني بپيوندديا نه ؟ اگر بپيوندد چه اثري در حوزه زير پوشش سازمان يا وزارتخانه ها دارد ؟ توصيه شان چيست اين بحثها در وزارتخانه ها مطرح شد و از طريق نهاد رياست جمهوري پيگيري شد اين مجموعه جمع آوري شد نهايتا بدون اينكه رسما اعلام بشود تصميم اين شد كه مذاكرات به هر حال براي شروع انجام بگيرد . پس اين آگاهي وجود داشت كه شروع مذاكرات به معني پيوستن به سازمان تجاري نيست .

فرايند پيوستن به سازمان تجارت جهاني فرايند وسيعي است كه هم زمان زيادي را مي طلبد وهم نهايتا بدون تفاهم ملي امكان پذير نيست بدين معنا كه اگر كشوري مي خواهد وارد اين فرايند شود ابتدا بايد تقاضاي خود را به سازمان تجارت جهاني بدهد .

اين تقاضا وقتي تاييد شود فرايندها شروع مي شود . در بحث ايران اين تقاضا چندين بار داده شد اما تاييد نشد ودر شوراي اداري سازمان تجارت جهاني مساله حتي شروع مذاكرات براي پيوستن يا نپيوستن ايران براي تعيين تكليف پذيرفته نشده است . در هر بار تقاضاي ايران مورد مخالفت امريكا قرار گرفت اين مخالفتها باعث شده است كه كار به تعويق بيافتند وبا توجه به روند سست عمليات اجرايي كه در ايران وجود داشت امكان شروع مستقيم مذاكرات ايران به سازمان تجارت جهاني بوجودنيامد . در ايران هنگامي كه اين بحث مطرح بود در سطوح بالاي اجرايي مملكت هم با شروطي مواجه شد كه دبير خانه اي برايش تهيه شد وعمده اين فعاليت از طريق آن دبيرخانه و كه دروزارت بازرگاني وجود داشت پيگيري مي شد .

تصور مي كنيد پس از عضويت ايران در سازمان تجارت جهاني جايگاه اقتصادي ايران چگونه خواهد بود وبا چه موانعي مواجه خواهد شد ؟

آنچه كه در اينجا مطرح است خود فرايند نپيوستن است تا بحث پيوستن يا نپيوستن