تاثیر رایانه بر یادگیری
مقدمه:
Tamim فراتحیلی در ژانویه 2011 در این رابطه انجام داده است که آیا کاربرد کامپیوتر در مقایسه با عدم کاربرد آن در کلاس های سنتی تاثیری بر روی یادگیری دارد یا نه. فراتحلیل وی از نوع فراتحلیل مرتبه دوم است. در این روش فراتحلیل هایی که در مورد یک موضوع مشخص انجام شده است مورد فراتحلیل قرار می گیرند. به عبارت دیگری فراتحلیل مرتبه دوم، فراتحلیل فراتحلیل هاست. این فراتحیل تمام فراتحلیل هایی که در زمینه اثربخشی کامپیوتر در یادگیری از سال 1985 تا سال 2010 انجام شده است را در بر می گیرد.
وی مقاله خود را با مطلبی از ادیسون شروع می کند: وی معتقد بود که با ابداع فیلم متحرک هر موضوعی را می توان آموزش داد و دیگر نیازی به کتاب های مکتوب و کلاس های حضوری نیست. امری که امروز عدم واقعیت آن روشن شده است. همچنین در مورد کامپیوتر و عقیده طرفداران رادیکال آن را آورده است که با ورود کامپیوتر به حوزه آموزش می توان هر مشکل آموزشی را حل نمود. امری که بعد از گذشت حدود 30 سال از ورود کامپیوتر به عرصه آموزش مورد تردید واقع شده است. همچنین کامنتی از کلارک آورده است که معتقد است که رسانه های گوناگون به صرف رسانه بودنشان، ارجحیتی نسبت به هم ندارند. کلارک معتقد است که رسانه های گوناگون همچون کامیون های مختلف با تجهیزات متفاوت برای حمل مواد غذایی هستند که اگر یک ماده غذایی را یک کامیون مجهزتر حمل کند به ارزش آن غذا اضافه نمی کند. رسانه های گوناگون هم همچون یک وسیله حمل پیام آموزشی از منبع به مقصد هستند، نه چیزی بیشتر. امری که قابل بحث است.
در نهایت وی در تحیلی که بر روی فراتحلیل های گوناگون انجام داده است به این نتیجه رسیده است که استفاده از کامیپوتر برای پشتبانی یادگیری نسبت به زمانی که محتوا مستقیماً با کامپیوتر ارائه می شود و کامپیوتر رسانه اصلی در آموزش و یادگیری است، تاثیر بیشتری در یادگیری دارد.
همچنین اثربخشی کامپیوتر در یادگیری زمانی که در مقاطع قبل از دانشگاه استفاده شود، نسبت به مقاطع بالاتر بیشتر است.
فناوری و تاثیر آن بر رشد کودک
در دنیای امروز که عصر فوران اطلاعات نامیده می شود، دغدغه بسیاری از والدین آگاهی یافتن از آموخته های فرزندان شان و به نوعی نظارت بر نحوه یادگیری آنها است. در واقع می توان دو جنبه رشد در ذهن کودک تشخیص داد، در یک طرف چیزی است که می توان آن را جنبه روانشناسی اجتماعی رشد نامید و آن عبارت است از آنچه کودک از خارج و به وسیله خانواده، مدرسه و انتقال تربیتی کسب می کند و در طرف دیگر رشد دیگری وجود دارد که می تواند خود به خودی نامیده شود که آن را، رشد خودهوش می نامند که عبارت است از آنچه کودک به وسیله خودش یاد می گیرد.
امیدعلی احمدی جامعه شناس در این خصوص در گفت وگو با اعتماد می گوید: «استفاده از رسانه های گروهی مثل تلویزیون و کامپیوتر و حتی بازی های کامپیوتری یکی از روش های مهم اجتماعی شدن بچه ها به شمار می رود تا آنجا که در دوران کودکی یکی از چند منبع جامعه پذیر کردن بچه ها همین رسانه های گروهی هستند و در دنیای امروز از آنها گریزی نیست. اما آنچه در ایران در این رابطه وجود دارد، جایگاه متفاوت تولید و ساخت و تفاوت در متن و محتوای این برنامه ها است، چرا که ممکن است بچه ها با ابعاد مختلفی از جامعه آشنا شوند و احتمال آن زیاد است که آمیزه های سالم و مفید برای جامعه را پیدا نکنند.»
شاید به همین دلیل باشد که بسیاری از مشاوران و مربیان، از مخالفان سرسخت وجود تلویزیون و کامپیوتر در اتاق های خواب کودکان و نوجوانان هستند و به همین علت این قانون در بسیاری از خانه ها رعایت می شود.
گفتنی است اصول و عقاید این دسته از مشاوران به دو دسته قابل تقسیم است. اول آنکه انزوای اجتماعی و نقصان در مهارت های اجتماعی-احساسی در این کودکان دیده
فهرست:
موضوع …………………………………………………………………………………………………صفحه
مقدمه ………………………. …………………………………………………………………………………. 1
فناوری و تاثیر آن بر رشد کودک …………………………………………………………. 2
تاثیرات کامپیوتر در جنبه های رشد کودک…………………………………………4
نظارت بر کودکان در دنیای وب……………………………………………………………. 6
کودکان و نوجوانان و فناوریها………………………………………………………………… 9
منابع و مواخذ………………………………………………………………………………………… 11