تحقیق در مورد آفات زبان
و قولوا للناس حسناً.
«با مردم به خوبي و با زبان خوش سخن بگوييد.»
يصعد الكلم الطيب.
«كلمه نيكو و سخن پاك (به سوي خدا) بالا مي رود.»
و لا تنابزوا بالالقاب.
«و به اسم و القاب زشت و ناپسند، همديگر را صدا نزنيد.»
و لاتسبوا الذين يدعون من دون الله فيسبواالله عدواً بغير علم.
«شما مؤمنان بر آنان كه غير خدا را مي خوانند (و مي پرستند) دشنام مدهيد، تا مبادا آنها هم از روي دشمني و جهالت به خدا (و خدا و آئين و مذهب شما) دشنام دهند.»
قال اميرالمؤمنين (ع): اياك و مستهجن الكلام فانه يوغر القلوب.
اميرالمؤمنين (ع) فرمود: «از سخنان زشت و ركيك بپرهيز كه دلها را به بغض و كينه مي آورد.»
قال الباقر (ع): سلاح اللئام قبيح الكلام.
امام باقر (ع) فرمود: «سلاح و حربه افراد پست و لئيم، فحش و كلام زشت است.»
قال علي (ع): سنه اللئام قبح الكلام.
علي (ع) مي فرمود: «روش افراد پست، حرف ركيك است.»
قال رسول الله (ص): الجنه حرام علي كل فاحش ان يدخلها.
رسول اكرم (ص) فرمود: «ورود به بهشت بر هر آدم فحاشي حرام است.»
قال رسول الله (ص): ليس المؤمن بالطعان و لا اللعان و لا الفاحش و لا البدي.
رسول اكرم (ص) فرمود: «يك شخص مؤمن و باايمان، هرگز طعنه زن و لعنت كننده و فحاش و بدزبان نيست.»
قال علي (ع): لا أوفح من بدي.
امام علي (ع) فرمود: «كسي بي حياتر از فحش دهنده و بدزبان نيست.»
قال علي (ع): ما افحش كريم قط.
امام علي (ع) فرمود: «آدم بزرگوار و باشخصيت، هرگز فحش نمي دهد.»
قال علي (ع): اسفه السفهاء المتبجح بفحش الكلام.
امام علي (ع) مي فرمايد: «سفيه ترين بي خردان، كسي است كه از فحش دادن و فحاشي خوشش مي آيد.»
قال اميرالمؤمنين (ع): السباب مزاح النوكي.
امام علي (ع) فرمود: «مزاح و شوخي بددهنان و فرومايگان دشنام گويي است.»
قال رسول الله (ص): سباب المؤمن كالمشرف علي الهلكه.
رسول الله (ص) فرمود: «آن كسي كه به يك شخص مؤمن و باايمان فحش مي دهد، خود را در پرتگاه هلاكت و بدبختي قرار داده است.»
قال الصادق (ع): من فحش علي أخيه المسلم نزع الله منه بركه رزقه، و وكله إلي نفسه و أفسد عليه معيشته.
از امام صادق (ع) نقل شده است كه فرمود: «هر كس به برادر مسلمان خود فحش بدهد، خداوند بركت از روزي او برمي دارد، و او را به حال خودش رها مي كند، و زندگيش را تباه مي سازد.»
قال رسول الله (ص): اربعه يؤذون أهل النار علي ما بهم من الذي وعد منهم. رجلاً يسيل فاه قيحاً، و هو من كان في الدنيا فاحشاً.
رسول اكرم (ص) فرمود: «چهار گروه هستند كه دوزخيان از عذاب و شكنجة آنها در رنجند، يكي از آنها شخصي است كه از دهانش چرك و خون و كثافت جاري مي شود، و او كسي است كه در دنيا فحاش و هرزه گو و بددهن بوده است.»
قال ابوعبدالله (ع): اذا رأيتنم المرء لايستحي مما قال و لا مما قيل له، فاعلموا أنه لغيه أولشرك من شيطان.
امام صادق (ع) مي فرمايد: «اگر كسي را ديديد كه از گفتن و شنيدن كلمات زشت و ركيك شرم و حيا نمي كند ـ و باكي ندارد از اين كه درباره ديگران چه بگويد و يا ديگران درباره او چه بگويند ـ بدانيد كه يا زنازاده است، و يا شيطان در نطفة او شريك است.»
(به تعبير عامه مردم يا تخم زناست، يا تخم جن است، يا تخم نابسم الله است.)
قال ابوعبدالله (ع): من سب ولي الله فقد سب الله.
امام صادق (ع) فرمود: «هر كس به يكي از دوستان خدا ناسزا بگويد، محققاً به خدا ناسزا گفته است.»
سلام يهودي، «سام عليكم»
عايشه همسر رسول اكرم (ص) ، در حضور پيامبر نشسته بود كه مردي يهودي وارد شد. هنگام ورود به جاي سلام عليكم گفت: «السام ـ عليكم» يعني «مرگ بر شما». طولي نكشيد كه يكي ديگر وارد شد، او هم به جاي سلام گفت: «السام ـ عليكم». معلوم بود كه تصادف نيست، نقشه اي است كه با زبان، پيامبر اكرم را آزار دهند. عايشه سخت خشمناك شد و فرياد برآورد كه: «مرگ بر خود شما باد، اي برادران ميمونها و خوكها.»
تحقیق در مورد آفات زبان
رسول اكرم فرمود: «اي عايشه، ناسزا مگو، فحش و ناسزا اگر مجسم گردد بدترين و زشت ترين صورتها را دارد. نرمي، ملايمت و بردباري، روي هر چه گذاشته شود، آن را زيبا مي كند و زينت مي دهد، و از روي هر چيزي برداشته شود از قشنگي و زيبايي آن مي كاهد، چرا عصبي و خشمگين شدي؟»
عايشه گفت: «مگر نمي بيني يا رسول الله كه اينها با كمال وقاحت و بي شرمي به جاي سلام چه مي گويند؟»
حضرت فرمود: «چرا، من هم در جواب گفتم: «عليكم» يعني: بر خود شما باد؛ و همين قدر كافي بود.»
فحش و ناسزا، شكنندة روزه است
روزي رسول اكرم (ص) شنيد يكي از زنانش در حالي كه روزه دار است، به كنيزش فحش و ناسزا مي دهد.
حضرت فوري مقداري غذا فراهم كرد و آورد نزد آن زن، و به او فرمود: «از اين غذا بخور»!
آن زن گفت: يا رسول الله! من روزه دار هستم.
حضرت فرمود: «چگونه تو روزه دار هستي در حالي كه به كنيزت ناسزا مي گويي؟! پس بدان و آگاه باش كه روزه گرفتن فقط امساك و پرهيز كردن از خوردني ها و آشاميدني ها نيست.»
تحقیق در مورد آفات زبان
آب جوشان جنهم ، خوراك فحّاشان است
پيامبر اكرم (ص) فرمود: چهار گروه در روز قيامت به عذاب و عقاب سختي گرفتار مي شوند، به طوري كه اهل دوزخ از شدت عذاب و شكنجه ايشان رنج مي كشند.
اين چهار گروه از آب جوشان جهنم مي نوشند و از سختي اين شكنجه و عذاب و هلاك شدن، فريادشان به واويلا بلند است.
يكي از آن چهار گروه، شخصي است كه از دهانش چرك و خون و كثافت بيرون مي ريزد.
اهل دوزخ سؤال مي كنند: «اين بدبخت دور از رحمت خدا كه اين چنين چرك و خون و كثافت از دهانش بيرون مي ريزد، جرم و گناهش چيست؟» در جواب مي گويند: «اين بيچاره، جرم و گناهش اين است كه به هر سخن زشتي گوش فرا داده، از بيان كلمات زشت و دادن فحش و ناسزا لذت مي برد، همانگونه كه آميزش جنسي (و خوردن و آشاميدن غذاهاي لذيذ) براي او لذت داشت.»
دعواي سماعه با شتربان خود
«سماعه» يكي از ياران امام صادق (ع) بود. روزي با يكي از ساربانان خود نزاع كرد و به او ناسزا گفت. خبر دعواي سماعه با كارگرش به امام صادق (ع) رسيد، هنگامي كه سماعه خدمت حضرت وارد شد، امام صادق (ع) بدون مقدمه به او فرمود:
اي سماعه! اين چه دعوا و جنجالي بود كه ميان تو و شتربانت به وجود آمد؟ بپرهيز از اين كه با كسي بددهني كرده، به او فحش و ناسزا بدهي و سر او داد بزني، و يا لعن و نفرين كني.
سماعه مي گويد، من عرض كردم: به خدا قسم، به اين خاطر با او دعوا كردم كه وي در حق من ستم كرده بود.
حضرت فرمود: اگر او به تو ستم كرده است، تو با ناسزاگويي و بدزباني بيشتر به او بدي كردي، و اين رفتار ناشايسته، روش ما نيست، و چنين دستوري به شيعيان خود نمي دهيم، پس از خداوند طلب آمرزش و مغفرت نما و ديگر چنين كار زشتي را تكرار نكن!
من در پاسخ توصيه و سفارش حضرت گفتم: استغفار مي كنم و از خداوند طلب آمرزش مي نمايم و ديگر هرگز مرتكب چنين عمل زشتي نخواهم شد.
صائب تبريزي رحمه الله گفت:
پاك كن از سخن پوچ دهان را صائب لقمة كام صدف، دُر ثمين مي بايد
تحقیق در مورد آفات زبان
1 نظر
عالی——–ست 💜💜💜💜💜💜💜💜