تحقیق در مورد درباره سوكال
درباره سوكال
آلن ديويد سوكال متولد 1955 و فيزيكدان دانشگاه نيويورك از نظر سياسى چپ گرا است و تنها ادعاى او براى اين وابستگى آن است كه در گذشته مدتى در دوران حكومت ساندينيستا در دانشگاه ملى نيكاراگوئه رياضى تدريس كرده است. از جمله استقبال كنندگان ماجراى سوكال نوآم چامسكى بود كه گفت چپ و علوم اجتماعى بهتر است بنيان فكرى خود را بر استدلال عقلى بگذارند. حاصل يادداشت هاى سوكال در اين رابطه نخست به صورت كتابى به نام «شيادى هاى روشنفكرى» در فرانسه و سال بعد تحت عنوان «ياوه هاى مد روز» به چاپ رسيد. سوكال در فيزيك در حوزه هاى مكانيك آمارى، نظريه ميدان كوآنتوم، فيزيك رياضى و فيزيك محاسباتى كار مى كند.
يكى از عقل مى لافد يكى طامات مى بافد
بيا كاين داورى ها را به پيش داور اندازيم حافظ
اگرچه آغاز كردن با نقل قول هاى ناخوشايند پسنديده و متعارف نيست، براى پى بردن به عمق فاجعه از شما خواننده صبور خواهش مى كنم دندان بر جگر نهاده و پاراگراف زير را مانند دارويى تلخ يك جرعه تا به آخر بخوانيد:
«وقتى عمق زمان جاى عمق هاى فضاى محسوس را مى گيرد، وقتى جابه جا شدن سطح ميانى جايگزين تعيين حدود سطح ها مى شود؛ وقتى شفافيت نمودها را دوباره برپا مى دارد؛ آن گاه رفته رفته از خود مى پرسيم آيا آنچه به اصرار فضا مى ناميم و در عمل نور، يعنى نوعى نور فروآگاهى شبه نورشناختى نيست كه آفتاب، تنها، يك صورت يا يك بازتاب آن است. اين نور در مدتى روى مى دهد كه با زمان نوردهى آنى و نه با گذشت زمان تاريخى يا گاه شناختى سنجيده مى شود. زمان اين آنِ بدون مدت همانا«زمان نوردهى»است؛ خواه اين نوردهى كمتر يا بيشتر از حد باشد. فناورى عكاسى و سينمايى آن وجود و زمان پيوستارى را كه از همه بعدهاى فيزيكى عارى است پيش بينى كرده اند و در اين پيوستار كوانتوم كنش با انرژى و نقطه مشاهده سينمايى يك باره آخرين آثار به جا مانده از يك واقعيت ناپديد شده ريخت شناختى مى شوند.
اين سرعت نور، وقتى به زمان حال ابدى يك نسبيت كه ضخامت و عمق توپولوژيك و غايت شناختى آن متعلق به اين ابزار نهايى اندازه گيرى است انتقال يابد، داراى يك جهت مى شود، كه هم اندازه و هم بعد آن است و خود را با يك سرعت در همه جهات كه چون شعاع هاى يك دايره اند و جهان را اندازه مى گيرند انتشار مى دهد.»
ظاهرا اين پارگراف در اصل فرانسوى آن به قلم پل ويريليو، معمار و مهندس شهرساز و رئيس پيشين «دانشكده معمارى» ، جمله اى 193 واژه اى است كه به اعتراف نويسندگان كتاب «ياوه هاى مد روز» : «بدبختانه هنر شعرى آن به تمامى به ترجمه در نيامده اما كامل ترين نمونه اسهال قلمى است كه تاكنون با آن روبه رو شده ايم.»
متاسفانه نثر مسجع بالا نمونه كميابى نيست و در همين ايران نيز روزانه كتاب هايى نوشته يا ترجمه و راهى بازار مى شوند كه بر وقت و انرژى و استعداد هدررفته پديدآورندگان آنها- كه مى توانست صرف پژوهشى واقعى و كارى اصيل شود- بايد افسوس خورد و بر مرگ درختان تنومند تامين كننده كاغذ آنها بايد زار گريست. به زبان فارسى و مادرى تان مهملاتى خواهيد خواند كه شما را وادار به تحسين لباس زيبا و جديد امپراتور خواهد كرد. نويسندگان كتاب ها از چنان شهرتى برخوردارند و لفاظى هايشان چنان پرطمطراق است كه عقل ناقصتان بى درنگ به نقص خويش اعتراف مى كند. اما نبايد زود واداد. اكنون فرياد آلن سوكال فيزيكدان نظرى دانشگاه نيويورك كه «امپراتور برهنه است» با تلاش جلال حسينى به فارسى ترجمه شده و در اختيار شما است. اين كتابى است پرماجرا كه خيلى ها نمى
تحقیق در مورد درباره سوكال