فایل مارکت

تحقیق در مورد تربت جام

موقعیت جغرافیایی و پیشینه تربت جام

تربت جام ، كهن دریا عرفان، واقع در شمال شرقی گستره پهناور ایران زمین به مانند شهرها و مناطق دیگر آن با حوادث و فراز و نشیب های تاریخی و روند شكل تدریجی مواجه بوده است. دورانی كه این شهر، روستایی كوچك به نام معدآباد نامیده می شد و رونق چندانی نداشت ، مردی بیدار دل به نام احمد در سكوت آرام كوهسار بزد با ریاضات شائقه خود را برای امری مهم آماده می ساخت. پس از كسب اجازه ارشاد، پای به معدآباد نهاد.

با عزیمت وی به این مكان به یكباره روح تازه ای به این روستا دمیده شد و خانقاهی كه بنا نمود قلب تپنده ای برای مریدانش گردید. نسیمی كه وزیدن گرفت و این منطقه را تحت تاثیر افكار عرفانی خویش قرار داد. شیخ احمد بر تعالیم و جهان بینی اطرافیانش دیدگاهی نوبخشید مشرب و پیرانی خاص از خود به یادگار گذاشت و مریدان بسیاری یافت به نحوی كه سلاطین و زمامداران زمانه اراتمندانه او و خاندان گردیدند و در محل خاكسپاری وی بناهائی را ایجاد نمودند. در آن روزگار كه بوز جان شهر بزرگی نزدیك معد آباد بود تاب مقاومت در برابر این افكار تو جهات را نیاورد.

سرانجام شهری با آن وسعت آن كه زادبوم دانشمندانی چون ابولوفای بوزجانی بود متروك گردید و به تدریج معد آباد گام به سوی شهر نشینی نهاد.

شهرستان تربت جام با وسعت 8879 كیلومتر مربع واقع در شرق خراسان از شمال به شهرستان سرخس، از غرب به فریمان و تربت حیدریه، از جنوب تایباد، از شرق به رودخانه هریر رود و مرز دو كشور افغانستان و تركمنستان منتهی می گردد.

مركز این شهرستان، شهر تربت جام است كه در موقعیت 60 درجه و 15 دقیقه تا 60 درجه و 30 دقیقه عرض شمالی و 34 درجه و 35 دقیقه تا 35 درجه و 47 دقیقه طول شرقی قرار دارد.

ارتفاع ناحیه جام ار سطح دریا 928 متر است. جمعیت این شهرستان بر اساس سر شماری سال 1375 شمسی 210349 نفر برآورده شده و بر اساس آخرین تقسیمات كشوری سال 1382 دارای 5 بخش صالح آباد، مركزی، نصرآباد، پایین جام و بوژگان، سه شهر ، 13 دهستان و 416 آبادی دارای سكنه است.

تربت جام به لحاظ آب و هوایی در منطقه نیمه بیابانی با تابستانهای گرم و خشك و زمستانهای سرد قرار دارد . بافت اقلیمی شهرستان در بخش شمالی كوهستانی است كه از مهمترین ارتفاعات آن میتوان به «كوه شاه نشین» با بلندی 2117 متر و عرض 48 كیلومتر با وضعیت شمال غربی – جنوب شرقی اشاره نمود. شاه نشین پر آب ترین كوه منطقه جام با جنگلهای طبیعی پسته است.

در جنوب و مغرب این ناحیه كوههای باخرز و بزد قرار گرفته است. دشت جام كه جزئی از حومه آبریز «قره قوم» محسوب می شود دارای رودخانه جام و هریررود است كه روخانه هریررود از افغانستان سر چشمه می گیرد اما دشت جام به سبب وجود رسوبات جام رود بسیار حاصلخیز است. محصولات عمده این شهرستان گندم، چغندر قند، جو، پنبه، خربزه، هندوانه، زیره محصولات باغی است.

بر اساس مطالعات و بررسیهای باستانشناسی، این ناحیه از هزاران سال پیش زیستگاه اقوام باستانی بوده و كرانه های هریررود، كشف رود و جام رود آثاری از گذرگاه سكونت اقوام مهاجر و مهاجم را در خود محفوظ نگه داشته است، به نحوی كه این مطالعات موید سكونت پنج هزار ساله در منطقه است.

بنا به اعتقاد گریشمن، باستان شناس فرانوسوی شاخه ای از آریاییها دراوایل هزاره دوم پیش از میلاد از تنگه شمالی كشف رود و گذرگاه جنوبی به كناره جام رود منتهی می گردد عبور نموده و بتدریج در سراسر سرزمین باستانی ایران پراكنده شده اند، زیرا دیواره بلند واقع در بستر هریر رود در مشرق دره ای عمیق كه دو رشته كوه بینالود در غرب و هندو كش در شرق را از یكدیگر جدا می كند، تردد انسان را از این نقطه غیر ممكن ساخته است، به استناد شواهد موجود احتمالاً كناره هریر رود یكی از گذرگاههای مهاجرت اقوامی بوده كه دراواخر هزاره سوم و اوایل هزاره دوم پیش از میلاد از شمال شرقی به داخل ایران آمده اند.

از زیستگاههای باستانی مهم این منطقه می توان به شورقلعه، قشه توت و مخار اشاره نمود كه سفالهی تپه قشه توت از نظر تنوع نقش و فرم با سفالهای تپه انو درنزدیكی عشق آباد، شهر سوخته در سیستان، كویته در پاسكتان و نمازگاه در تركمنستان قابل مقایسه می باشد. یقیناً كاوشهای باستان شناسی و بررسی بیشتر در این ناحیه اطلاعات زیادی را در باره آن به دست خواهد داد.

در آغاز دورام تاریخی بخشهای شمال شرقی ایران مكان استقرار«باختری ه» بوده و كناره شرقی دریای خزر نیز زیستگاه «ماساژته» به شمار می آمد، هونها قبایلی بودند كه بیشتر شرق و شمال شرقی ایران را در دوران هخامنشی مورد تجاوز قرار می دادند. پس از پیروزی اسكندر مقدونی و با مرگ داریوش علاوه بر نواحی گوناگون، مشرق ایران از جمله ماورالنهر، هرات، باختر و اسكانیان بساط حكومت سلوكیه و جانشینان اسكندر را برچید و سلسله نوینی را بنیان نهاد كه ایالت پهناور خراسان قرار گاه حكمرانان این دوره بود. در دوره ساسانیان بساط فئودالیته برچیده شد و خراسان باستانی یا ساتراپی پارت به صورت یكی از استانهای مهم ایانشهر در آمد. در این زمان خراسان به چهار بخش تقسیم شده بود كه هر كدام

تحقیق در مورد تربت جام