فایل مارکت

بيهوشی و بی‎ حسی در زايمان

– شكل درد زايماني

در طي فاز مخفي مرحلة اول زايمان درد به شكل درد خفيف يا كرامپ متوسط محدود به درماتومهاي ₁₁‎T و _­122‎T مي‎باشد. با پيشرفت زايمان در فاز فعال مرحلة اول زماني كه انقباضات رحم شدت مي‎يابد،‌ احساس و درك درد در درماتومهاي ‎₁₁­‎T و ₁₂‎T شدت يافته به شكل تيزوكرامپي با انتشار به دو درماتوم مجاور يعني ₁₀‎T و ₁‎L توصيف مي‎گردد.

در اواخر ملحة اول و در مرحلة دوم زايمان، درد بطور شديدتري در پرينه، قسمت  تحتاني ساكروم، مقعد و غالباً رانها احساس مي‎شود.

2- اثرات درد زايمان در تنفس مادر

درد زايمان محرك قوي تنفسي است، سبب افزايش قابل توجه در حجم جاري و حجم دقيقه‎اي و افزايش بيشتر در ونتيلاسيون آلوئولي مي‏شود. اين هيپرونتيلاسيون منجر به كاهش ‎Paco از ميزان نرمال حاملگي يعني از ‎mmHg32 به حدود ‎mmHg30-16 مي‎گردد و حتي گاهي به 15-10 ميلي‎متر جيوه مي‎رسد.

كاهش ‎₂‎Paco با افزايش همزمان در ‎PH تا حدود 6/7-55/7 همراه است. با خاتمة هر انقباض و كاهش درد، تنفس ديگر توسط درد تحريك نمي‎شود و هيپوكاپني موجود سبب هيپوونتيلاسيون در فاصلة‌ انقباضات مي‎شود كه اين هيپوونتيلاسيون باعث 50-10 درصد كاهش در فشار اكسيژن شرياني (با ميانگين 30-25 درصد) مي‎شود. دريافت اپيوئيد اثرات دپرسانت تنفسي آلكالوز را تشديد مي‎كند. اگر ₂‎Pao مادر به كمتر از 70 ميلي‎متر جيوه برسد، اثرات زيانباري چون هيپوكسمي و كاهش ريت قلب در جنين مشاهده مي‎شود.

3- اثرات نوروآندوكرين درد زايمان

درد و اضطراب در فاز فعال زايمان سبب افزايش در آزاد شدن اپي نفرين به ميزان 600-300 درصد، نوراپي نفرين به ميزان 400-200 درصد و افزايش توليد كوروتيزول به ميزان 300-200 درصد مي‎شود. ميزان ‎ACTH و كورتيكواستروئيدها نيز افزايش مي‎يابد. كاتكولامين‎ها براي تطابق نوزاد با محيط خارج رحمي، از جمله براي توليد و رهايي سورفاكتانت، جذب مايع ريه‎ها، هوموستازگلوكز، تغييرات قلبي ‎- عروقي و متابوليسم آب ضروري هستند. لكن تحريك سمپاتيك ناشي از درد منجر به افزايش فشارخون و تاكيكاردي مي‎شود كه در بيماران هيپرتانسيو و بيماران قلبي مي‎تواند خطرناك باشد.

4- اثرات قلبي عروقي درد زايمان

برون ده قلبي در طي زايمان افزايش مي‎يابد كه قسمتي به عنوان افزايش فعاليت سمپاتيك توأم با درد ناشي از هر انقباض، اضطراب و درك زايمان و فعاليت فيزيكي زايمان بوده و قسمتي (حدود 30-20 درصد) به علت خروج 300-250 ميلي‎ليتر خون از رحم و نيز افزايش بازگشت