ارزیابی اثرات مثبت ومنفی بلندمرتبه سازی با توجه به اهداف توسعه پایدارشهری نمونه موردی:منطقه9شهرمشهد
در دهه هاي اخير کلان شهرها به نحو بي سابقه اي گسترش يافته اند.
اين گسترش کالبدي در بسياري از موارد بيش از افزايش جمعيت بوده است؛
ترافيك بالاي درون شهري و جدايي بيش از حد محل کار و مسكن، آلودگي هاي زيست محيطي و توسعة بي روية شهرها بر روي اراضي زراعي، اتلاف وقت، سوخت و انرژي و… همه مولود گسترش ناموزون شهري است.
بلندمرتبه سازي يكي از راهكارهاي مناسب در جهت کنترل و توسعة شهرها مي باشد که از سوي کارشناسان و متخصصين امور شهري همواره مورد تأکيد قرار گرفته است و به منظوربهره برداري ازاراضي مرکزشهر و در پي توجه به اقتصاد شهر مطرح گرديد.
لذا در راستاي حل مسائل امروزي و آيندۀ شهر، راهبرد شهرفشرده و پروژه هاي بلندمرتبه سازي ميتواند محورتوسعه آتي شهرها قرارگيرد و برنامه ريزي مناسب جهت رشد عمودي شهر با توجه به توسعه پايدار شهري، نيز خود موضوع ديگري بوده که از اهميت دو چندان برخوردار مي باشد.
در اين مقاله سعي بر آن است که به بررسي اثرات مثبت و منفي اين پديده درمنطقه 9 شهر مشهد(به عنوان دومين کلانشهر کشور که پايتخت معنوي ايران نيزمي باشد)،پرداخته شود و در انتها درجهت نيل به اهداف توسعه پايدار شهري راهكارها و پيشنهاداتي ارائه گردد
نویسندگان این مقاله:
محمدرضامبهوت (عضو هیات علمی دانشگاه خاوران مشهد،دانشجوی دکتری برنامه ریزی شهری)
فهیمه سروش (دانشجوی مهندسی شهرسازی دانشگاه خاوران مشهد)
سحررحمانی (دانشجوی مهندسی شهرسازی دانشگاه خاوران مشهد)