اصول پرورش مرغ گوشتی

جوجه گوشتی، سویه‌هایی از جوجه‌های مرغ و خروس می‌باشد که برای تولید گوشت، پرورش داده می‌شوند. جوجه‌های گوشتی یکی از فراوان‌ترین گونه‌های حیوانات اهلی می‌باشند و بیش‌ترین جمعیت را به نسبت جوجه‌های گونه‌های دیگر پرندگان دارند.

در ابتدا خروس‌ها برای جنگیدن با همدیگر در آسیا، آفریقا و اروپا پرورش داده می‌شدند و توجه اندکی به تولید تخم‌مرغ و گوشت آن‌ها می‌شد.

قبل از توسعه نژادهای تجاری گوشتی، جوجه خروس‌ها به عنوان جوجه گوشتی مورد استفاده قرار می‌گرفت. پرورش و اصلاح‌نژاد جوجه‌های گوشتی در سال‌های ۱۹۱۶ صورت گرفت.

سویه ترکیبی جوجه‌های گوشتی از تلاقی جوجه خروس کورنیش و جوجه مرغ پلیموت سفید تولید شد این سویه اولین تلاش برای به دست آوردن یک سویه به خصوص گوشتی بود که در دهه ۱۹۳۰ معرفی گردید.

نژادهای گوشتی

از مهم‌ترین نژادهای گوشتی می‌توان به موارد زیر اشاره نمود.

پلیموث راک

نژاد پلیموث راک (Plymouth Rock) اولین بار در سال ۱۸۲۹ در بوستون آمریکا، به معرض نمایش گذاشته شد. معتقدند که اصلیت این پرنده‌ها و هویت آن‌ها از دست رفته است؛ و این نوع مرغ مخلوطی از چند نژاد می‌باشد. اولین و برجسته‌ترین آمیزش، آمیزش خروس دومینیکو با کوشین سیاه یا مرغ جاوای سیاه است که خاستگاه اولیه آن پوتنام در کانتیکت می‌باشد. این نژاد در اولین استانداردهای آمریکایی طیور در سال ۱۸۷۴ پذیرفته شد. این نژاد همیشه به خاطر پرهای استثنایی و در هم محبوب بوده است. اگر از فاصله نزدیک به پرهای این مرغ نگاه شود، مشاهده خواهد شد که انتهای همه پرها سیاه رنگ است. نژاد پلیموث راک نقره‌ای که خاستگاه آن نیویورک است از آمیزش برهمایی تیره رنگ و ویندوت نقره‌ای به وجود آمده است.