تحقیق در مورد فرهنگ دعا
مقدمه:
دعا كليد عطاء و وسيله ي قرب الي الله تعالي و مخ عبادت و حيات روح و روح حيات است.
دعا كوبه ي باب رحمت رحيميّه و سبب فتوح بركات شرح صدر و نور و ضياي سر است.
دعا موجب رسوخ حب ذكر الهي در دل، و منزه نفس از رَيْن شواغل است.
دعا سير شهودي و كشف وجودي اهل كمال و تنها رابطه ي انسان با خداي متعال است.
دعا توشه ي سالكان حرم كبرياي لايزال، و شعار عاشقانقبله ي جمال، و دِثار عارفان كعبه ي جلال است.
دعا معراج عروج نفس ناطقه به اوج وحدت، و وكوچ به ملكوت عزت است.
دعا مِرقات ارتقاي انسان به مقام ولايت، و رَفْرَف اعتلاي وي به مرتبت خُلّت است.
دعا واسطه ي اسم اعظم گرديدن انسان ودست يافتن به كنوز قرآن و داراشدن رموز تصرف طبايع احرام و اركان است.
دعا كاسر قلب و جابر آن به أنا عِندَ الْمُنكَسرَه قُلوبُهمْ است. يعني دل از ذكر و دعا شكسته شود و دل شكسته درست ترين و ارزنده ترين كالاي بازار هستي است كه خدا در دل شكسته است[1].
بسم الله الرحمن الرحيم
طرح تحقيق:
الهم كن لوليك الحجه ابن الحسن صلواتك عليه و علي ابائه في هذه الساعه و في كل الساعه ولياً و حافظاً و قاعداً و ناصراً و دليلاً و عيناً حتي تسكنه ارضك طوعا و تمتعه فيها طويلا. ٍ
ضمن عرض سپاس و حمد فراوان به پيشگاه خداوند مهربان و هم چنين عرض ارادت و سلام و درود به محضر ولي عصر (عج) و شيعيان و محبينش نظر به فراواني فضيلت و اهميت دعا و درخواست حوائج از درگاه پاك الهي كه سبب توجه بيشتر نسبت به خالق يكتاست، در صدد تهيه اين تحقيق بر آمدم تا إن شاءالله روز بيچارگي من را چاره اي باشد.
بيا اي دل اندكي بهتر شويم يـا نه اصلا آدمي ديگر شويم
از همين امروز هنگام نـماز با خدا قدري صميمي تر شويم
«دعـا»
معني دعا:
دعا يعني صدا زدن و مدد ساختن در حل مشكلات از خالق خود.
دعا كردن يكي از بهترين اعمالي است كه هم خداوند كريم در قرآن و هم پيامبر اكرم (ص) و امامان معصوم (ع) سفارش بسيار نموده اند.
آيات قرآن راجع به دعا كردن[2]
1ـ (اعراف آيه ي 80): براي خدا نامهاي نيك است پس او را به وسيله آن ها بخوانيد و دعا كنيد.
2ـ (غافر آيه ي 60): مرا بخوانيد و درخواست كنيد تا پاسخ دهم.
3ـ (انعام آيه ي 53): اي پيامبر نبايد آنان را كه هر صبحگاه و شبانگاه خدا را مي خوانند از پيش خود براني.
4ـ (فرقان آيه ي 77): اي رسول من بگو اگر به سوي خدا متوجه نشويد و دعا نكنيد پروردگارم به شما اعتنا نخواهد كرد.
«سخنان ائمه ي معصومين راجع به دعا»[3]
رسول اكرم (ص): دعا حربه ي مومن است براي رفع دشمنان و عمود دين است كه به آن دين مومن برپا است و نور آسمان و زمين است. (بحار النوار جلد 93ص 288)
امام صادق (ع): دعا همان عبادتي است كه خداوند درباره اش فرموده همان كساني كه از عبادت و پرستش من تكبر كنند به زودي با ذلت و خواري وارد جهنم خواهند گشت پس فرمود دعا كن، خدا را بخوان و مگو كارها بر حسب تقدير الهي انجام خواهد شد. (وسائل الشيعه)
پيامبر اكرم (ص): ناتوان ترين مردم كسي است كه از دعا كردن ناتوان باشد. (مشكاه الانوار)
امام رضا (ع): دعا از نيزه كارگرتر است و دعا بر مي گرداند قضا را هر چند از آسمان نازل شده باشد و محكم شده باشد و دعا كليد همه ي رحمت ها است.
امام صادق عليه السلام: خداوند عزو جل خوشش نمي آيد كه بندگانش از همديگر خواهش و درخواست كنند و همين مطب را درباره ي خودش دوست دارد چون خداوند عز و جل خوشش نمي آيد كه از او سوال و درخواست كنند و نعمتهاي خداوندي را از روي بخواهند. (ص 1109، ح 2، ب 20)
امام محمد باقر عليه السلام: هيچ چيزي نزد خدا برتر از سوال و درخواست آن چه كه در نزد اوست
نمي باشد.
رسول اكرم (ص): كسي كه به دعا توفيق يابد، بدبختي ندارد و وقتي خدا توفيق خود را براي دعا فراهم نمود علامت آن است كه درهاي رحمت را بروي او گشوده است. (وسائل الشيعه)
امام صادق (ع): هنگامي كه بنده ي مومن دعا كند خداوند عز و جل به فرشتگان گويد با اين كه دعاي اين بنده مستجاب است در عين حال حاجتش را ديرتر برآوريد چون من دوست دارم آوازش را بشنوم.
تحقیق در مورد فرهنگ دعا