مقاله فراخوان عفو بين الملل به دولت ها
دولت ها بايد به خاطر شش دهه کوتاهي در رعايت حقوق بشر پوزش بخواهند و خود را دوباره به کسب پيشرفت هاي مشخص متعهد کنند. به کارگيري«پوزش» در اين پيام اساسي به منظور يک عبارت کوتاه و به يادماندني است. پيام ما اين است که شصتمين سالگرد بيانيه جهاني حقوق بشر فرصتي براي دولت ها فراهم مي کند که به انکارخود پايان بدهند و يک پوزش به طور نمادين بيانگر تاييد پايان انکار خواهد بود…
مهم ترين عنصر در اين پيام اساسي فراخوان عفو بين الملل به دولت هاست که براي اقدام مشخص تعهدي تازه ابراز کنند.اين پيام فرصتي براي تاکيد بر روندهاي شصت سال کوتاهي با مثال هاي مشخص براي ترغيب دولت ها به پايان دادن به انکار و تعهد به چاره جويي براي اين کوتاهي ها است.رهبران کنوني بايد تعهد تازه يي به حقوق بشر ابراز کنند و همان شجاعت و رهبري پيشينيان شان را در تصويب بيانيه جهاني حقوق بشر در1948 به نمايش بگذارند شاخص 2007 ناشکيبايي رو به رشد مردم نسبت به کوتاهي دولت ها در اجراي برابري و عدالت بود. رهبران جهان نظر مردم را به قيمت خطر براي خودشان ناديده مي گيرند.
شکافي بين وعده و عملکرد وجود دارد
مقاله فراخوان عفو بين الملل به دولت ها