تحقیق طاووس آبي هندي
طاووس من با يك نر مشكلي درشت اندام با 3 مرغ آبي هندي، يك جوجه نر سفيد و يك مرغ در سال 1963، طاووس بدليل افسانهاي بودن و تقدس بيش از اندازهاي كه در آداب و سنن هندي داشت، به عنوان« پرنده ملي هند» اعلام شد. (آيا اين مسئله، طاووس را متمايزترين نژاد پرندگان ميكند؟ طاووس ماده چطور؟). توانايي طاووس ماده، در تخمگذاري، 3 تا 12 تخم است، با اين وجود 4 تا 6 تخم، متوسط تخمگذاري است. معمولاً، طاووس ماده دو روز روي تخمها به طور جداگانه مي خوابد. تخمهاي طاووس پس از 28 روز شكسته ميشود و جوجه سر از آن بيرون ميآورد. جوجهها به عنوان Peachicks (جوجه طاووس) نامگذاري ميشود. جهت اطلاعات بيشتر راجع به
Raising Chicks, Peachicks را ببينيد. جهت آگاهي راجع به ايدههايي در مورد سازگاري اقليمي طاووسهاي نر و ماده به بخش Acclimating Guineos مراجعه كنيد.
جهت پرورش طاووسيان شما بايد حداقل 400 فوت مربع (37 مترمربع) فضا داشته باشيد. مرغهاي بزرگتر، بهترند. سقف حداقل بايد 2/61 فوت ارتفاع داشته باشد با نشستگاهي، حداقل 40 اينچ زيرزمين. طاووس تا سه سالگي پرهاي بلندشان را گسترده نميكنند و سپس سال به سال پرهايشان ميريزد. در نيويورك آنها در اواخر جولاي يا اوايل آگوست به پرريزي ميكنند و تا سپتامبر آنرا به پايان ميرسانند. اين پرها دم واقعي طاووس نيستند خود اين دسته دم، شامل 150-100 پوشش دم است كه با 20 Rectric (شاهپر) ساپورت ميشوند.
بدن طاووسيان
طاووسيان كم سن و جوان، داراي جثههاي يكسان نيستند. اگر شما گروهي از طاووسيان هم سن داشته باشيد، پس از چند ماه، معمولاً نرها داراي پاهاي بلندتري خواهند بود. نكته ديگر، رنگ تازه از تخم بيرون آمدگان است. اين رنگ از همان اول، مشخص و نمايان است در زير، چند تصوير از پرهاي اوليه طاووسيان نر و ماده آمده است.
دستهبندي علمي طاووسيان.
شاخه: Chorlata
زيرشاخه: مهرهداران.
دسته: پرندگان
گونه: Galliforms
خانواده: Phasianina (قرقاوليان)
زيرخانواده: Phasianinae (قرقاول)
سرده: Pavo (طاووس رنگينكماني)
گونههاي: Pavo Cristatus (آبيها) و Pavo Muticus (سبزها)
زيرمجموعهها براي p. m. spicifer, p.m. muticus: p.muticus و p.m. imperator
سرده ديگري براي طاووسيان كنگو وجود دارد (Afropavo). گونه تك شناخته شده، Afropavo Congenisis ميباشد. در حال حاضر، اطلاعات كمي راجع به طاووسيان كنگويي در دسترس و شناخته شده است كه اولين بار در سال 1936 به ثبت رسيد.
نژاد طاووسيان، متعلق به هند، برمه، جاوا، سيلون، شبهجزيره مالايا، و كنگو ميباشد. طاووسيان از خانواده قرقاول است. تفاوت عمده ميان طاووس و قرقاول، در بال و پرهاست. طاووسيان، پرندگان بسيار پرتوان و پرطاقتي هستند و با مراقبت كافي، بين چهل تا پنجاه سال عمر ميكنند. واژه “Peafowl” (طاووسيان) برميگردد به نام اين گونه پرنده. نر آن، “Peacock” و ماده آن، “Peahen” نام دارد. نوزادان زير يكسال، “Peachicks” نام دارند.
طاووسيان در رنگهاي بسيار گوناگوني، شامل آبي، سبز، سفيد، قهوهاي روشن، و بنفش هستند. اين رنگها و بسياري از رنگهياي ديگر كه ذكر نشدند زائيده فكري بشر در تمام جهان است. طاووس هندي آبي و طاووس سبز، متداولترين رنگهاي طاووسيان يافته شده در جهان هستند. طاووسيان هندي آبي تاكنون متداولترين طاووس در به دام افتادن هستند و همان دسته از طاووسيهاني هستند كه مردم با بازديد از باغوحشها و پاركها، با آنها آشنا هستند.
جفتگيري
معمولاً طاووسيان در سن 2 سالگي، جفتگيري ميكنند. گاهي طاووسهاي ماده يكساله هم روي تخمهاي بارور ميخوابند. آنها در اواخر تابستان، پس از رسيدن به سن يكسالگي تخمگذاري ميكنند. بهترين شانس براي يك مرغ يكساله، جهت تخمگذاري كردن زماني است كه در همان مرغداني كه طاووس بالغ نر است، باشد. يك طاووس نر بالغ، طاووس نري است كه حداقل 3 ساله است. يك طاووس نر، تا زماني كه 3 ساله نشود، كاملاً بالغ نشده است. دنباله دم، دراز خواهد شد و طي 2 تا 3 سال، پرتر ميشود. پس از اينكه طاووس پنج يا شش ساله ميشود، طول دم ثابت ميماند و تا زمانيكه پرنده سالم باشد كيفيت
تحقیق طاووس آبي هندي