کتاب گنج باستان
مقدمه:
این مجموعه توضیحات جمع آوری شده به دلیل درخواستهای فراوان بعضی دوستان بوده است. از آنجایی که سوالات زیادی در مورد دفینه و اماکن باستانی در کشور عزیزمان برای افراد پیش می آمد تصمیم گرفتم اطلاعات به دست آورده خود را از کتابهای نایاب و کارشناسان باستان شناسی به صورت مجموعه در آورم تا موجب تسهیل دسترسی علاقمندان به آن شود. این مجموعه شامل توضیحاتی در خصوص بعضی آثار و علائم در ایران می باشد. البته که با در دست داشتن این مجموعه نمیتوان به همه اطلاعات در این زمینه دسترسی داشت ولی تا حدودی سعی شده در مورد مهمترین و بیشترین آثار موجود در ایران توضیح داده شود. سعی شده است که با عکسهای مستند گرفته شده از بعضی مکانها مخاطب منظور نویسنده را راحتتر درک کند.
به دلیل استقبال خوب کاربران فایل مارکت و درخواست های کاربران قیمت این محصول کاهش یافت به قیمت فقط 10 هزار تومان به مدت محدود
امیدوارم که این مجموعه مورد توجه همه علاقمندان به تاریخ باشکوه ایران قرار بگیرد
آثار:
1-آثار نعل اسب: هر کجا که این آثار وجود دارد نشان تل خاکی است . که بستگی به کمانگی نعل اسب دارد .هر چه کمانگی بیشتر باشد . عمق بار بیشتر است و معمولا نعل اسب همراه با چند آثار دیگر است که همه یک منظور را می رسانند. و جهت را نشان میدهند و اگر تعداد نعل ها بیشتر باشد , فاصله کار بیشتر می شود . جایی که از نعل استفاده می شود . معمولا تله ندارد ولی متراژ بار اصلی بین 6 تا 8 متر است و سر بار آن در 2 الی 3.5 متری قرار دارد که سربار معمولا خمره ای کوچک است و نشان بار اصلی در وسط تل است . در بیشتر مواقع سربار زیر خود سنگی قرار دارد که نعل روی آن حکاکی شده است ولی ممکن است گاهی اوقات اینگونه نباشد و باید سنگی به صورت ایستاده در کنار همان سنگ باشه نعل بر روی آن حکاکی شده است . وقتی غروب آفتاب به این سنگ ایستاده برخورد می کند باید جایی را که سایه سنگ به روی زمین تیغه میکند را حفر کرد .
2-سنگ کاسه : معمولا در قدیم هر کجا که قبرستانی بود سنگی صاف در آن محل گذاشته میشد که از جنس سنگ رودخانه ای بود . این سنگ بزرگ و پهن بود و به آن سنگ مرده شور هم می گفتند در آن زمان جسد مرده ها را بر روی همان سنگ شستشو می دادند . در اکثر دهکده ها در گذشته ارباب یا خانی بود که پس از مرگ در همان قبرستان در قسمتی بالاتر از قبرهای دیگر دفن می شد و قبر او را به صورت تلی کوچک می ساختند ولی طوری درست میکردند که زیاد مشخص نباشد و برای او از نماد کاسه روی سنگ مرده شور حکاکی می کردند و بخشی از اموال آن شخص را در کنار جسد او به همراه دو کوزه آب و غذا دفن می کردند البته اگر شخص به همراه خانواده فوت می شد به صورت دسته جمعی در کنار هم دفن می شدند و به نماد سنگ کاسه می افزودند و به ازای هر یک نفر یک سنگ کاسه وجود داشت و فاصله سنگ مردشور تا قبر آن شخص از 7 متر تجاوز نمیکرد اموال او را هم در متراژ 2 متری , 60 سانتی متر زیر جسد یا 60 سانت سانت زیر پا در زیر سنگی مدفون میکردند . چون در آن زمان دزدان و غارتگران زیاد بودن و قبر ها میشکافتند و به آن دست برد می زدند برای گمراه کردن آنها بخشی از اشیاء را در کنار خود جسد میگذاشتند تا شخصی که قبر را میشکافت فکر کند که کل بار همین است و به همان بسنده کند . بعضی از سنگ کاسه ها هستند که در کنارشان کاسه های بسیار ریزی به صورت نقطه حکاکی شده است که منظور از این نقطه ها در کنار کاسه فاصله قبر تا کاسه را نشان میدهد و چیزی شبیح به کروکی منطقه ای است که قبر در آن قرار دارد . گودی هر نقطه نشان دهنده عمق بار است , هر یک سانتیمتر یک گز یا یک متر به سمت پایین است .
کتاب گنج باستان