شناخت علفهاي هرز و راه های مقابله با آنها
رویش گیاه در محلی غیر از محل اصلی خود ، گیاه ناخواسته ، گیاهی با ارزش منفی و سرانجام گیاهانی که با گیاهان کشت شده زندگی می‌کنند. تعاریف مربوط به علف هرز در اکثر موارد حاکی از وجود نوعی ارتباط و وابستگی بین گیاه و فعالیتهای کشاورزی بشر می‌باشد.
اصولا در محیطهای دست خورده‌ای که در آنها نقش بشر مهمترین عامل آشفتگی شناخته شده است گیاهان هرز به مناسبت سازش قابل توجهی که دارند بهتر رشد می‌کنند. تولید بذر فراوان ، طولانی بودن دوره خواب ، توانایی ادامه حیات در شرایط نامساعد ، قدرت رقابت و آشفته ساختن محیط ، توانایی گسترش در بعضی موارد و انتشار به طریق رویشی از اختصاصات قابل توجه اکثر گونه‌های علفهای هرز می‌باشد. ممکن است در برخی موارد گیاهان زراعی در محلی ناخواسته برویند، که در چنین مواردی این گونه گیاهان را می‌توان از علفهای هرز به شمار آورد. مانند رویش گندم در مزرعه جو.
مبدا و منشا علفهای هرز
انسانها به همان اندازه که در تغییر ارزشهای کمی و کیفی محصولات زراعی نقش مهمی دارند، در تغییرات تدریجی علفهای هرز نیز دخالت دارند. از دوران قبل از تاریخ ، یخچالها مهمترین عامل دگرگونی سیمای پوشش گیاهی کره زمین بوده‌اند. بدین ترتیب قسمت اعظم علفهای هرز نواحی معتدل گونه‌هایی هستند که در مناطق ایجاد شده به علت یخبندانها ، گسترش یافته‌اند. کشاورزی یکی دیگر از عوامل مهمی است که در سطح وسیع‌تر به شیوه‌ای سریع‌تر از یخبندانها ، موجب آشفتگی و دگرگونی محیط شده است.
بسیاری از گیاهان که امروزه علفهای هرز را تشکیل می‌دهد قبل از زندگی روستانشینی و آغاز کشاورزی وجود نداشته‌اند و احتمالا همراه با گیاهان زراعی بوجود آمده‌اند، چنانکه در بعضی موارد از اجداد و نیاکان واقعی واریته‌های کشت شده به شمار می‌آیند. بدین معنی که بعضی از گیاهان زراعی امروز ، ممکن است حاصل تغییر و تکامل علفهای هرز باشند.