آشنایی با دودمان روزنامه نگاری

 

وظایف روزنامه نگار,آشنایی با وظایف روزنامه نگار
آشنایی با دودمان روزنامه نگاری

اگر به اتفاقات و رویدادهای سیاسی، اجتماعی و یا ورزشی علاقه مندید و شغلی را دوست دارید که چیرگی های نوشتاری در آن کاربرد زیادی داشته باشد، پیشه روزنامه نگاری (خبرنگاری) مناسب شماست.
روزنامه نگار که بیشتر خبرنگار نامیده می شوند، به پژوهش و نوشتن برای روزنامه های ملی و یا محلی می پردازد. او هر خبر و رویدادی که برای گروه های گوناگون مخاطبان جذاب باشد را پوشش می دهد، از جلسات شوراهای شهر و روستا و جشن های مدرسه برای روزنامه های محلی الی گزیدمان و رویدادهای جهانی برای روزنامه های ملی و سراسری.

روزنامه نگار باید ذهنی پژوهنده داشته و از پژوهش و بررسی موضوعات گوناگون لذت ببرد. معمولا داشتن تحصیلات دانشگاهی برای داوطلبان کار روزنامه نگاری یا خبرنگاری لازم است. داشتن تجربیات پیوسته مانند کارهای داوطلبانه و نوشتن نوشتار برای روزنامه ها و مجلات نیز در یافتن شغل مناسب و کامیاب شدن در آن مفید می باشد.
روزنامه نگار کسی است که با اتکا به ذوق و استعداد شخصی، پس از گذراندن دورهٔ تعلیم تخصصی و وانگهی با پروا به مسئولیت اجتماعی که این پیشه بر گردن او می‌گذارد، وظیفه بدست‌آوردن، آماده‌کردن، اجتماع و سامان‌دادن آگاهی ها و انتقال آنها را با وسایل بستگی جمعی (مطبوعات، رادیو، تلویزیون و خبرگزاری) به مخاطبان بر گردن دارد. برپایهٔ اعلامیه سازمان یونسکو، خبرنگاران باید استادی کنند لغایت اخباری که در برگزیدن عموم می‌گذارند درست، دقیق و معتبر باشد و در راستی اخباری که به دست می‌آورند، پژوهش و فکر کنند. خبرنگاران نباید حقیقتی را عمداً تحریف یا خراب کنند و نیز هیچ نوع مطلبی را نباید از دید مردم نهان نگهدارند.
در دنیای کنونی با وجود فناوری های ارتباطی مترقی و متعدد در امر دستیابی سریع به اطلاعات و منابع مختلف، کسب اطلاعات موثق و قابل اطمینان در مورد چگونگی سیاسى، اجتماعى، اقتصادی، امنیتى و…. بشر بسیار مشکل و در عین حال بسیار ضرورى و حیاتى است. خبرنگاران از عناصر اساسی این مهم بشمار می روند. یک خبرنگار باید به واقعیت یک رویداد دست یابد و همواره گام به گام حوادث در دامنه کاری خویش حرکت کند تا تحلیل های خود را به صورت کامل و رسا ارائه دهد. یک گزارشگر موفق دائم در انعکاس رخدادها بی طرفانه عمل می کند؛ چون ذات خبرنگاری مبتنی بر بی طرفی است و اینجاست که گزارشگر با رعایت این نکته مهم خود را به قوانین ملزم دانسته و در این گذرگاه به اهداف خود نائل می شود. علاوه بر این یک گزارشگر باید همواره درکسب اعتماد و اعتمادسازی بین خبرنگار، منابع خبری و ملت خود کوشش کند. در دانشمند آماده که جوامع در حال تحول و نوزایی هستند قدرت درک، موشکافی و پیش بینی حوادث از دیگر مسائل بنیادی این پیشه بشمار می رود.
وظایف خبرنگار
• گزارش و نگارش داستان های خبری برای انتشار و پخش و توصیف قبل زمینه ها و علل وقوع آنها
• ترتیب دادن مصاحبه با افرادی که راجع به واقعه ی خاصی اطلاعات دارند.
• کپی گزارش ها را دوره کردن و اصلاح خطاها به لحاظ گرامر،نشانه گذاری ها و اصول راهنما.
• ارزیابی نوشته هایی که در مورد جنبه های خبری می باشند به هدف تفکیک وقایع مهم و جزییات کم اهمیت تر.
• چیدن خبرها بر بنیاد اهمیت،قالب و طولانی یا اختصار بدنشان و سازماندهی آنها به چهره صحیح.
• پژوهش و تحلیل قبل زمینه های اطلاعات موجود مرتبط به تازه به منظور گسترش کامل و درست آن.
• جمع آوری اطلاعات در باره وقایعی مانند:مصاحبه ها،تجارب و … و حاضر شدن در محافل
• سیاسی،ورزشی،هنری،اجتماعی و سایر.
• پژوهش در مورد وقایعی مانند بلایای طبیعی،جرم ها و جنایت ها و در کل خبرهایی که انسان همنشین دارد بشنود!
• تحقیق و ارایه ی گزارش در باره رویدادها خاصی مثل داروسازی، دانش به طور وسیع،تکنولوژی،سیاست،نگرانی های خارجی،ورزش ها،هنرها،نگرانی های مصرف کننده هاکسب و کار،مذهب،جرم و آموزش.
• ارزیابی تازه به قصد بسط و گسترش آن.
• بحث با ویرایش کننده های خبر در باره مسایل موجود به قصد مشخص کردن سلسله مراتب خبرها و جایگاه هر کدام.
• مطالعه و بررسی کتاب ها،اخبار و رکورد های عمومی دربرگیرنده کتابخانه ها و … به منظور بازتاب حقایق مرتبط.
• عکاسی یا فیلم برداری از رویدادها بدست خویش گزارشگر یا یک عکاس دیگر
• گسترش ی ایده های نو برای ستون های موجود یا برای تفسیر خبرها با پروا به مسایل روز و تجارب شخصی
• انتقال خبر از طریق دور با تلفن های ماهواره ای،تلفن ها،فکس و مودم
• نمایش تفسیرهای زنده از طریق رسانه های ضبط شده.
• ضبط مصاحبه ها و روایات.
• نگارش نوشتار هایی در مواردی همانند ادبیات،موسیقی و به طور کل هنر آن هم بر پای بست، علم،قضاوت و تجربه

مهارت و توانمندی های باره دربایستن خبرنگاری
• بداهه گویی، مهارت ممتاز گفتاری است که گزارشگر بر اثر مطالعات و تمرین‌های بیانی به آن می‌رسد. گاهی لازم است خبرنگار از متن آماده‌ای که تعبيه کرده‌است جدا شود و از خویش چیزی بگوید. این لحظات غافلگیر کننده که مختصر نیستند، چیرگی زبانی گزارشگر یا عجز او را آشکار می‌کنند. خبرنگار باید برای اینگونه صحنه‌ها حاضر باشدخبرنگار / روزنامه نگار – راه ایرانی.

• چیرگی بر احساسات: خبرنگاران موفق رسانه‌های بزرگ در گزارش‌های خبری تسلیم احساسات خویش نمی‌شوند. همدردی و همدلی با مخاطب با احساساتی شدن متفاوت است. فراموش نشود که حضور خبرنگار در صحنه خبر برای عینیت بخشیدن به خبر است؛ نه تحریک احساسات. مردم نیازی به دیدن صحنه‌های پرماسیدن خبرنگار ندارند؛ آنچه آنها می‌خواهند دقت، صحت و جامعیت خبر در اسرع وقت است.

• ذکر مناسب، داشتن سلامت اندام گفتاری و صدای مناسب و لحن خبری و غیرمصنوعی از دیگر ویژگیهای گزارشگر است. تنفس درست، جنس صدا و کاربرد درست از صدا و گزینش لحن مناسب برای بیان، از مهارت‌های خبرنگاران تعلیم دیده‌است. بعضی از خبرنگاران صدای خبری مستقلی دارند که مخاطبان به آن صدا و طریق ذکر علاقه‌مند هستند. گزارشگر برای دستیابی به بیان نافذ خبری باید جدی باشد و تلاش کند.

• آشنایی با نگارش و تنظیم خبر، گزارشگر را در نگارش متن خبر یا مخابره آن کامیاب می‌کند. امروزه خبرگزاریها و رسانه‌ها و بخش‌های ممتاز خبری به واژه ها و واژه‌ها و عبارت‌های خبری زیاد پروا دارند. بار روانی برخی از کلمات تأثیر ویژه دارند. نوشتن صحیح و بدون نادرست و رعایت زبان معیار و ایجاز در جمله بندی مهارتی است که گزارشگر باید با آن آشنا باشد. چیرگی عالی نوشتاری

• چیرگی ارتباطی از سایر ویژگیهای گزارشگر است. ارتباط با تمام چیز و کل کس، تقریباً بدون محدودیت. گزارشگر باید بتواند خود را با صحنه تصادف، زلزله، سیل، اثیر سوزی، جنگ، جشن‌های ملی و مذهبی، مراسم ویژه، راهپیمایی‌ها و نمونه‌های پیوسته وفق دهد و مرتبط سازد. وانگهی بتواند با کودک خردسال، نوجوان، جوان، پیر، کارگر و کارمند، هنرمند، قهرمان، دانشمند، افراد مثبت و منفی بستگی پایدار کند. او باید بتواند هم با دختر خردسالی که تازه به مدرسه وارد شده تبادل نظر کند و هم با پیرزن ۹۰ ساله‌ای که در منزل سالمندان دوران مشکل زندگی خویش را سپری می‌کند، هم سخن شود. گزارشگر این مهارت بستگی کلامی و غیر کلامی را باید بیاموزد در غیر اینصورت مصاحبه‌های مضحکی به دست خواهد داد.

مهارت خوب گوش دادن و پرسشگری
• ذهن پوینده و علاقه بسیار به افراد، محیط‌ ها و اتفاقات – زیرا در غیر اینصورت اوالا خبرنگاری برای شما خسته کننده خواهد شد و از جانب دیگر تازه ها جاسازی شده توسط شما از جذابیت لازم و کافی برای بینندگان برخوردار نخواهد بود

• علاقه به امور و رویدادها جاری در همه سطوح و داشتن حس کنجکاوی برای پیگیری اموری که شدنی است جنبه خبری قوی برای خبرگزاری ها و رسانه ها داشته باشند

• خبرنگار باید خبرگزاریهای گوناگون دانشمند بویژه غول‌های خبری دانشمند را بشناسد. این شناخت به نگاه و فکر او وسعت می‌بخشد. وقتی به سر کامیابی خبرگزاریهای جهان پی برد و دانست که کل چیز در گرو عملکرد صحیح خبرنگاران آنها بوده‌است، به جایگاه و حساسیت پیشه خود اغلب پی می‌برد.

مهارت تحقیق و جستجو
• اعتماد به نفس – در دنیا خبرنگاری یگانه از سخت ترین مشاغل شناسایی شده است. یکی از علت های آن عدم پاسخ از جانب بسیاری از مردم و سازمان ها می باشد ولی گزارشگر برای جاسازی خبر که برخی مواقع شدنی است برای گروهی ناخوشایند باشد و برخی مواقع گران تمام شد از تمام توان خود استفاده کرده و برخی مواقع جان خود را به خطر انداخته الی بتواند تازه داغ و تقسیم اولی برای خبرگزاری یا سازمان دلنشین-دلپذیر خویش تهیه کند. در همگی این مراحل داشتن خودباوری الزامی است و درغیر این چهره خبرنگار موفق نخواهد بود.

• چیرگی های ارتباطی خوب که قاعدتا بدون آن حتی نمی نا کوچکترین قدم ها را در این پیشه برداشت.

• توانایی جمع آوری تند اطلاعات و نوشتن آنها در به شکل جذاب و قابل درک برای همه.

• صبر و بردباری زیاد – زیرا خیلی از اوقات خبرنگاران برای جاسازی یک خبر باید موعد زیادی را منتظر بمانند و یا اینکه حرف های تند برخی از کسان را بشنوند اما چیزی نگویند. لذا داشتن صبر و تحمل برای رسیدن به نتیجه و تعبيه یک تازه داغ الزامی است.

رعایت بی طرفی در نوشتن مطالب
• مهارت های تکنولوژی اطلاعات – امروزه عمدتا خبرنگاران خودشان خبرهای جاسازی شده را تایپ می کنند و یا تصاویر و فیلم های استحصال شده را ادغام کرده و پس از مونتاژ در کمر بستن همکارانشان برای انتشار قرار می دهند. در صورت عدم تسلط بر چیرگی های تکنولوژی اطلاعات مورد نیاز این کار غیر ممکن خواهد بود.

ویژگی های بارز روزنامه نگار
• روزنامه نگار باید رسانه‌ای را که در آن کار می‌کند، بشناسد. از ظرفیت و تاثیر آن آگاه باشد. ماهیت رسانه و توان خبررسانی آن باید برای او صریح باشد. اگر از خبرنگاری بپرسند خبری را که تهیه کرده‌ای برای چه رسانه‌ای است؟ (رادیو، تلویزیون، یا مطبوعات) باید استجابت دقیق او منطبق باشد با شناختی که از هر کدام از رسانه‌ها دارد. هر چه شناخت گزارشگر از رسانه‌ای که در آن شغل می‌کند اغلب باشد، ریزبین تر عمل خواهد کرد. نگاه بی اعتنا و بیان سرد و مصنوعی برخی از خبرنگاران و برآیند اینکه گزارش خنثی یا کم نشان آنها برآمده از ناتوانی شناخت از تاب رسانه است. امروز خبرنگاران بزرگ «رسانه» را «قدرت» می‌دانند و با این نگرش وارد پهنه تازه و خبرنگاری می‌شوند. فلذا خبرنگار باید رسانه را بشناسد، بعد برای آن کار کند.
• خبرنگار باید تفاوت «خبر» و «رویداد» را بداند و از سیر تحول یک «رویداد» به «خبر» آگاه باشد. اگر از خبرنگاری بپرسند «خبر چیست؟» او باید از جایگاه یک صاحب نظر و یک خبره تازه اظهار نظر کند؛ نه اینکه واژه ها حفظ شده‌ای را مفتوح گوید با این تردید که تازه را تعریف کرده‌است. خبرنگاری که تازه را نمی‌شناسد، چگونه می‌تواند به صحت و جامعیت آن پی ببرد؟ شناخت خبر مستلزم شناخت اوضاع سیاسی عالم و جامعه است.
• چهره و لحن روایت برخی از خبرنگاران در جلوی دوربین پرتو از بیگانه بودن آنها با عمق خبری است که در صحنه آن قرار دارند. خبرنگار باید بداند که بیننده و بیننده خبر تا چه اندازه برای شنیدن و دید گزارش خبری او دلنازک و هوشیار است. هر چه شناخت گزارشگر از تازه بیشتر و از مایحتاج و حساسیت های مخاطب آگاه باشد، در تعبيه و فرآوری و نوشتن و بیان تازه ریزبین تر عمل می‌کند.
• گزارشگر باید خبرگزاری های گوناگون دانشمند بویژه غول‌های خبری دانشمند را بشناسد. این شناخت به نگاه و فکر او گستره می بخشد. وقتی به سر کامیابی خبرگزاری های جهان پی برد و دانست که همه چیز در گرو عملکرد صحیح خبرنگاران آنها بوده است، به جایگاه و حساسیت پیشه خود اغلب پی می‌برد.
• چیرگی ارتباطی از سایر ویژگیهای گزارشگر است. پیوستگی با تمام چیز و همه کس، تقریباً بدون محدودیت. خبرنگار باید بتواند خود را با صحنه تصادف، زلزله، سیل، آتش سوزی، جنگ، جشن‌های ملی و مذهبی، مراسم ویژه، راهپیمایی‌ها و نمونه‌های پیوسته وفق دهد و پیوسته سازد. در ضمن بتواند با کودک خردسال، نوجوان، جوان، پیر، کارگر و کارمند، هنرمند، قهرمان، دانشمند، افراد مثبت و منفی ارتباط برپا کند. او باید بتواند هم با دختر خردسالی که اخیر به مدرسه وارد شده تبادل نظر کند و هم با پیرزن ۹۰ ساله‌ای که در خانه سالمندان دوران مشکل زندگی خود را سپری می‌کند، هم کلام شود. گزارشگر این چیرگی وابستگی کلامی و غیر کلامی را باید بیاموزد در غیر اینصورت مصاحبه‌های مضحکی به دست خواهد داد.
• آشنایی با نگارش و تنظیم خبر، خبرنگار را در نگارش متن تازه یا مخابره آن کامیاب می‌کند. امروزه خبرگزاریها و رسانه‌ها و بخش‌های ممتاز خبری به واژه ها و واژه‌ها و عبارت‌های خبری زیاد پروا دارند. بار روانی بعضی از واژه ها تأثیر اخص دارند. نگارش درست و بدون غلط و رعایت زبان سنجه و ایجاز در جمله بندی مهارتی است که گزارشگر باید با آن آشنا باشد. همراهی و انسجام واژه ها و تصاویر، نگارش خبر را دقیق تر می‌کند. رعایت سه واژه برای هر ثانیه تصویر و برگزیدن بهترین و مؤثرترین کلمه به عکس ها خبری جذابیت می‌بخشد. تنظیم خبر نیز نخستینگی بندی مفاهیم خبری طبق اهمیت هر مفهوم است که گزارشگر در این زمینه بخشی از کار را برعهده دارد.
• بیان مناسب، داشتن سلامت اندام گفتاری و صدای پسندیده و لحن خبری و غیرمصنوعی از سایر ویژگیهای گزارشگر است. تنفس درست، جنس صدا و استفاده صحیح از صدا و انتخاب لحن مناسب برای بیان، از مهارت‌های خبرنگاران آموزش دیده است. برخی از خبرنگاران صدای خبری مستقلی دارند که مخاطبان به آن صدا و روش بیان علاقه مند هستند. خبرنگار برای دستیابی به بیان نافذ خبری باید جدی باشد و تلاش کند.
• چیرگی بر احساسات: خبرنگاران کامیاب رسانه‌های کبیر در گزارش‌های خبری تسلیم احساسات خویش نمی‌شوند. همدردی و همدلی با بیننده با احساساتی شدن متفاوت است. فراموش نشود که حضور خبرنگار در صحنه خبر برای عینیت بخشیدن به تازه است؛ نه تحریک احساسات. ملت نیازی به دید صحنه‌های پرماسیدن گزارشگر ندارند؛ آنچه آنها می‌خواهند دقت، صحت و جامعیت خبر هرچه زودتر است.
• بداهه گویی، مهارت ممتازگفتاری است که گزارشگر بر نشان مطالعات و تمرین‌های بیانی به آن می‌رسد. گاهی لازم است خبرنگار از متن آماده‌ای که جاسازی کرده‌است جدا شود و از خود چیزی بگوید. این لحظات غافلگیر کننده که کم نیستند، چیرگی زبانی خبرنگار یا عجز او را بارز می‌کنند. خبرنگار باید برای اینگونه صحنه‌ها حاضر باشد.

اهمیت خبر
خبر، مونث اولیه ارتباطات اجتماعی را ساختن می‏ دهد. در گفتگوهای عمومی نیز خبر، شامل آگاهی و اطلاعاتی است که افراد در ارتباط با حیات مشترک خویش به دست می‏ آورند. انسان‏ها برای دست‏یابی به زندگی بهتر، انتخاب راه پسندیده ‏تر، تکاپو در صحنه اجتماع و پرداختن آگاهانه‏ تر به مسئولیت‏ های فردی و اجتماعی، همواره باید از حوادث و اتفاق‏هایی که در دنیای اطرافشان روی می ‏دهد، باخبر باشند. در حقیقت، جاسازی تازه احد از اهداف بنیادین وسایل ارتباطی به احصاییه می‏رود و رسانه‏ های جمعی اساساً همراه با تازه متولد می‏ شوند. نشر تازه و اطلاع‏رسانی در شکل‏ گیری شخصیت اصلی یک رسانه ارتباطی، اهمیتی اخص دارد. بنابراین، وسایل ارتباطی، انتشار آگاهی ها را به عنوان نخستین هدف، در رأس فعالیت‏های خود قرار داده‏اند و می‏ کوشند نیازهای خبری مخاطبان خویش را تأمین کنند.

عناصر خبر
هر خبرنگار پیش از هر چیز باید به شناسایی ریزبین تازه بپردازد و با استفاده از ایده ‏های خود یا گواهمندی به گزارش‏های معتبر دیگران، جریان حقیقی آن را ذکر و کیفیت و آثارش را به نکویی کالبدشناسی کند. با این شیوه، حقیقی بودن، نو بودن و جالب بودن تازه نیز که مهم‏ترین ویژگی‏های آن را ساختن می‏ دهد، رعایت خواهد شد.

هر تازه هر چند کوتاهی و کوچک، با پروا به اطلاعات پایین تکمیل می‏ شود:
• شخص یا اشخاصی که در واقعه، شرکت دارند یا اتفاق به گونه‏ای با آنها ارتباط می‏ یابد.
• سوژه و نوع واقعه، یعنی آنچه رخداد را برپایی می‏ دهد.
• دلیل و انگیزه‏ای که سبب ایجاد اتفاق شده است.
• چگونگی وقوع که ترتیب و کیفیت رویداد را نشان می‏ دهد.
• مکان وقوع و سررسید آن.

این عناصر شش گانه خبر: کجا، که (چه کسی)، کی (چه وقت)، چه (چه چیزی)، چرا و چگونه (چه‏ طور)، کلیشه و الگویی است که با طرح مناسب آنها در خبر، کمترین ابهامی برای بیننده باقی نمی‏ ماند و نیازهای او از محتوای تازه به میزان قابل توجهی تأمین می‏ شود.
مراحل خبرنویسی
نگارش و تنظیم اخبار، احد از مهم‏ترین مراحل پیشه رسانه‏های خبری است که به مهارت‏های ویژه‏ای همچون چیرگی بر سوژه خبر، آشنایی با متون خبر، تندنویسی، درست‏نویسی، ساده‏نویسی، روان‏نویسی، خلاصه‏نویسی، به‏گزینی واژه ها و عبارات، انتخاب پسندیده اطلاعات، تعیین حجم پسندیده اطلاعات و نگارش شمردن و ارقام احتیاج دارد. مرسوم‏ترین روش نوشتن خبر، هِرم وارونه است که در آن، عبارت یا بند نخست، مهم‏ترین تقسیم تازه را برپایی می‏ دهد. بعد متعلق به نیز سایر اطلاعات، به ترتیب تا کم‏ اهمیت‏ ترین تقسیم خبر می ‏آید.
اخلاق خبرنگاری
• دریافتن مسئولیت اجتماعی: این اصل، ذکر کننده وظایف اجتماعی خبرنگاران است.
• راستی-راستگویی و واقع‏نمایی: خبرنگار باید هر چیز را آن طور که هست، بنگرد و بکوشد آن را همان‏طور که دیده است، ذکر کند.
• خبر برای همه: گزارشگر نباید مردم را از داشتن اطلاعات مفید موردنیازشان بی بهره کند یا این اطلاعات را تنها در اختیار گروه ویژه‏ای از مردم قرار دهد.
• رعایت عدالت و انصاف: موضع‏گیری گزارشگر یا بنگاه خبری درباره تازه باید بر پای بست، حق باشد.
• سودمندی و فایده‏ رسانی: خبررسانی، ماهیتی آموزشی دارد و گزارشگر به دستور وظیفه اخلاقی و اجتماعی خود باید مروّج خوبی‏ها باشد و به انتشار خبرهای سودمند بپردازد.
تحصیلات لازم برای ورود به کار خبرنگاری (روزنامه نگاری)
برای ورود به شغل روزنامه نگاری باید در دودمان علوم ارتباطات اجتماعی تحصیل کنید. البته برخی روزنامه نگاران (خبرنگاران) در زنجیره های سایر تحصیل کرده و با گذراندن دوره های آموزشی روزنامه نگاری و خبرنگاری در دانشکده تازه و بعضی آموزشگاه های آزاد توانایی و دانش لازم را کسب می کنند. البته کسب تجربه نیز در این پیشه زیاد مهم است.
آینده شغلی، بازارکار و فرصت های استخدامی روزنامه نگار
رقابت در این شغل به خصوص در روزنامه های سراسری زیاد بسیار است. شما می توانید کار خویش را در یک روزنامه محلی ابتدا کنید. با کسب تجربه بیشتر نیز می توانید وارد دامنه های گسترده تر و روزنامه های سراسری شوید. البته پیشه در صدا و سیما نیز برای خبرنگاران فراهم است و می توانند در این سازمان مشغول شوند.

برخی از مسایل شغل روزنامه نگاری یا خبرنگاری بر این پایه اند :

• هستی خطرات احتمالی برای خبرنگاران مناطق جنگی یا زمین لرزه زده و …
• مستقل نبودن و وابسته بودن به جناح های سیاسی

بر اساس عقیده برخی از روزنامه نگاران و شواهد موجود از روند اطلاع رسانی در ایران، می نا پیش بینی کرد نرخ رشد این پیشه نسبت به دیگر مشاغل بالاتر است. علت آن هم الزام حکومت برای گسترش رسانه ها و مؤسسات خبررسانی برای رقابت با هجمه تبلیغاتی و رسانه ای کشورهای سایر (در حوزه سیاسی) و افزایش هشدار عموم ملت و افزایش نقش رسانه ها در این وسط (حوزه اجتماعی، فرهنگی و هنری) می باشد. قاعدتا با گسترش رسانه، کار روزنامه نگاری نیز توسعه خواهد یافت.
دانشگاه ها برای زنجیره خبرنگاری :
دانشکده تازه در سنه ۱۳۷۶ رسماً به دلیل دربایستن رسانه ها و عدم هستی سلسله های تحصیلی خبرنگاری در مراکز تعلیم عالی و هستی خلاء عمده در سامانه رو به توسعه رسانه های کشور تاسیس شد. لغایت این نقیصه کبیر در نظام آموزشی و چیره دست را برطرف سازد و اساساً یکتا از عمده ترین دلایل تصویب و تاسیس این دانشکده از سوی دفتر گسترش تعلیم عالی وزارت علوم، تحقیقات و تکنولوژی ارائه سرفصل های کاملاً بدیع و نو در قالب آموزشهای علمی- کاربردی متناسب با احتیاج روز فضای کاری رسانه ها در پهنه این حرفه بود. این دانشکده به عنوان تنها مرکز تخصصی در حوزه خبر ورسانه در خاورمیانه امکان صدور استشهاد نامه معتبر شرکت در دوره را دارد که این گواهی نامه باره تایید سازمان مدیریت و برنامه ریزی کشور می باشد.
• دانشگاه علامه طباطبایی:در دانشکده ی علوم اجتماعی می باشد.
• دانشگاه علمی کاربردی خبر یکتا شیراز: بعد از دانشکده تازه یکتا تهران، دومین مرکز • دانشگاهی علمی – کاربردی در پهنه خبر محسوب می شود، امروز با داشتن ۷۵ نفر دانشجو در سلسله های خبرنگاری، روابط عمومی و عکاسی خبری به عنوان گرد از مراکز دانشگاهی در سطح مملکت شناخته می شود.

پاسخ دهید

این سایت از اکیسمت برای کاهش هرزنامه استفاده می کند. بیاموزید که چگونه اطلاعات دیدگاه های شما پردازش می‌شوند.