تحقیق و پژوهش زن و رسانه ها
مقدمه:
اصولاً هنر رسانه ها داراي خصوصياتي است كه گوشه هايي از حالات، اوضاع و رفتار افراد را نمونه برداري مي كند و به نمايش مي گذارد.
ارسطو براي اولين بار مفهوم ارتباطات را مورد توجه قرار مي دهد و به عنوان يك عنصر اجتماعي هسته اصلي آن را (تبادل افكار متعدد) معرفي مي كند.
او عناصر جريان ارتباطات را (فرستنده) (پيام) (مخاطب) و هدف فرستنده از ارسال پيام را، متقاعد نمودن مخاطب مي داند. وظيفه پيوند دادن اجزاي اين اجتماع به عهده رسانه ها است.
دكتر الهه كولايي معتقد است كه ما به عنوان زن ايراني بايد با توجه به شرايط داخلي براي رسيدن به نتايج مطلوب ظرفيت ساز مي كنيم.
شخصيت زن:
نحوه انتخاب، توانايي درك ايمان و عشق، آموختن از تجارب زندگي و نيز قبول تعهد است كه به شخصيت زن شكل مي بخشد.
بسياري تصور مي كنند كه شخصيت پردازي از زن منوط به اعطاي نقش هاي بسيار بالا به اوست و گروهي نيز مي پندارند زن مي تواند نقشي را به خوبي ايفا كند كه در خانواده به عنوان (مادر، همسر و دختر) به صورت ذاتي در نهاد او وجود دارد.
گروه اول زن را (ماشين) و گروه دوم زن را حيوان تلقي كرده اند پس نگاه انساني و منطقي به شخصيت زن كجا رفته است؟
نگاهي كه به زن به عنوان يك انسان هويت بخشد.
زن به عنوان جنس دوم
نظر نشريات زنان در مورد زنان در رسانه ها به عنوان جنس دوم را مي توان به سه دسته تقسيم كرد.
1-حضوري حاشيه اي و بي رنگ و غيرجدي.
2-در قالب موجودي ساده، تسليم و سرشار از محبت و از خود گذشتگي
3-حيله گر، گستاخ و از بند رها شده و عصيانگر.
موقعيت فرهنگي – اجتماعي زن
زن كارمند، زن معلم، زن پزشك و … در فيلم هاي موجود، شخصيت هاي مهمي هستند و در واقعيت همه اين شخصيت ها در اقليت قرار گرفته اند. در نگاه نخست آنچه وضعيت فرهنگي و اجتماعي را ترسيم مي كند، حال همان واقعي بودن امور است. ديدگاه فرهنگي اجتماعي جامعه زن رام وجودي غيرمستقل مي داند و شخصيت او در كنار مرد تكميل مي شود. اما در رسانه ها اين امر با شدت بيشتري ترسيم شده است و در واقع بهتر بود كه در جهت تضعيف اين ديدگاه غيرمنطقي قدمهايي برداشته مي شد.
پوشش
به نظر مي رسد كه (حجاب) به عنوان ارزش اساسي در سيما و سينماي امروز مورد بي مهري قرار گرفته است.
آيا پوشش هنرپيشگان زن در سيما و سينماي امروز ما واجد خصوصياتي هستند كه هدف حجاب مطلوب اسلامي را برآورده سازد.
آيا صرف پوشانيدن بخشي از سر و بدن، هرگونه پوشيده شود و هرگونه به نمايش درآيد حجاب محسوب مي شود؟ تكليف بخش هاي ناپوشيده چه خواهد شد؟ در چه قالب هايي قابل نمايش اند؟ بدون آرايش؟ با آرايش؟
هرچه گيراتر بهتر!
حجاب سنتي و كاملي چون چادر در سيما و سينما بدست فراموشي و تغافل سپرده شده و يا بطور غيرناشايسته و نازيبا و نابجا بكار گرفته شده داست كه ناخودآگاه به عنوان يك لباس غير ارزشي در ذهن مخاطب جا مي گيرد.
زيبايي زن، صورت يا سيرت
حضور زن در رسانه ها به عنوان شخصيتي مستقل مطرح نمي شود بلكه چون مرد و جنس مذكر وجود دارد، او هم لاجرم وجود دارد و قابل حذف نيست.
حال حضور او چگونه و چرا قرار دارد جاي صحبت دارد. زناني مي توانند در رسانه ها حضور يابند كه از چهره زيبا و فريبنده و ترحم انگيز برخوردار باشند هر جا كه از چهره زيبا برخوردار نيست، چهره اي ترحم انگيز از خود نشان مي دهند كه باز مورد توجه تماشاگر و بيننده عام قرار گيرد.
اما زماني كه از سيرت زيبا برخوردار باشد امري غيرطبيعي، روشنفكرانه و غيرواقعي است و اين خود، گواه تأكيد بر ادامه نگاه تحقيرآميز به موفقيت زنان در عرصه اجتماعي مي باشد.
تأثير رسانه ها بر مخاطبين زن
در ابتدا مي توان به آسيب پذيري بيشتر زنان و دختران اشاره نمود كه به دليل روح حساس خود، بيشتر از ساير اقشار جامعه در معرض تهاجمات و حملات قرار مي گيرند، ديگر اينكه وقت بيشتري در منزل و صرف استفاده از رسانه ها مي كنند.
ميان زن شهري و روستايي و عشايري تفاوت هايي وجود دارد كه همه اينها نمي توانند در معرض پيام هاي يكسان از سوي رسانه ها قرار گيرند. اگر تاثير رسانه هاي جمعي را فراتر از مرز ملتها، اقوام، تمدن ها و فرهنگها در نظر بگيريم مي توانيم از تاثير اين رسانه ها در ايجاد تعرض در فرهنگ، شكستن مرزهاي فرهنگي و تهاجم فرهنگي سخن بگوييم و عمده تريم اقشاري كه در معرض اين تهاجم قرار مي گيرند
تحقیق و پژوهش زن و رسانه ها