تحقیق گلوتاتيون، كاتالاز و مالون دي آلدهيد در بيماران

تحقیق گلوتاتيون، كاتالاز و مالون دي آلدهيد در بيماران

اندازه: 92kb

تعداد صفحات: 18

نوع فایل: ورد ،

دسته بندی:

قیمت: 19500 تومان

تعداد نمایش: 499 نمایش

ارسال توسط:

خرید این محصول:

پس از پرداخت لینک دانلود برای شما نمایش داده می شود.

تحقیق گلوتاتيون، كاتالاز و مالون دي آلدهيد در بيماران

گلوتاتيون، كاتالاز و مالون دي آلدهيد در بيماران  – تالاسمي ماژور

خلاصه (Abstract): در اختلالات هموليتيكي مانند تالاسمي، تغيير در تعادل آنتي اكسيدانت/پراكسيدانت باعث حساسيت تركيبات سلولي نسبت به اكسيداسيون مي شود. در  – تالاسمي، كاهش يا نقص در بيوسنتز زنجريره  – گلوبين منجر به تجمع زنجيره هاي – گلوبين جفت نشده و رسوب آنها در اريتروسيت ها مي شود. اين گلبولهاي قرمز در در طحال بدام افتاده و هموليز مي شوند و آهن آنها آزاد مي گردد. علاوه بر اين گرانباري ثانويه آهن (Secondary iron overload) كه در اثر تزريق خونهاي متوالي در اين بيماران بوجود مي آيد زمينه را براي تشكيل راديكال آزاد و ايجاد استرس اكسيداتيو و آسيب بافتي فراهم مي كند. در اين مطالعه پارامترهاي مانند GSH، Catalase، MDA، آهن، فريتين، SGOT، SGPT، ALP و LDH در دو گروه بيماران  – تالاسمي ماژور و كنترل آنها اندازه گيري شد. نتايج بدست آمده نشان مي دهد كه اختلاف معني داري (P<0.005 , Mann-withney U test) بين مقادير گلوتاتيون، آهن، فريتين، SGOT، SGPT دو گروه بيماران  – تالاسمي ماژور و كنترل آن (كه از لحاظ سن و جنس مطابقت داشتند) وجود دارد، در حاليكه هيچ اختلاف معني داري بين مقدار كاتالاز در بين دو گروه ملاحظه نشد. بين مقدار گلوتاتيون و MDA نيز ارتباط معكوسي (r=-0.44 , P<0.005) مشاهده گرديد.

واژه هاي كليدي (key words): بتا-تالاسمي ماژور، گلوتاتيون – كاتالاز – مالون دي آلدهيد.

 

 

ويتامين E و استرس اكسيداتيو در  – تالاسمي ماژور

خلاصه (Abstract): در سندروم هاي  – تالاسمي، كاهش يا نقص در بيوسنتز زنجيره  – گلوبين، منجر به تجمع زنجيره هاي  – گلوبين جفت نشده در RBC مي شود. علاوه بر اين، گرانباري آهن (iron overload) در بيماران  – تالاسمي باعث ايجاد راديكال آزاد، بهم خوردن تعادل آنتي اكسيدانت / پراكسيدانت و در نهايت آسيب پراكسيداتيو بافتي مي شود. هدف از اين مطالعه تعيين تأثير استرس اكسيداتيو برروي سطح Vit E در اين بيماران ميباشد. در اين مطالعه پارامترهايي مانند، Vit E، MDA، Fe2+، Ferritin، SGOT، SGPT، ALP و LDH در گروه بيماران  – تالاسمي ماژور و كنترل آنها اندازه گيري شد و نتايج نشان داد كه اختلاف معني داري (P<0.005 , Mann withney Utest) بين مقدار Fe2+، Ferritin، ويتامين E، SGOT و SGPT در بيماران و گروه كنترل آنها (كه از لحاظ سن و جنس مطابقت داشتند) وجود دارد. نتايج اين مطالعه نشان مي دهد كه استرس اكسيداتيو ايجاد شده در اثر افزايش آهن در اين بيمارات نقش مهمي  در كاهش محتواي آنتي اكسيدانتي (Vit E) داشته است.

واژه هاي كليدي: بتا – تالاسمي ماژور – ويتامين E، مالون دي آلدهيد، استرس اكسيداتيو

 

مقدمه:

سندرومهاي  – تالاسمي جزء شايعترين آنمي هاي هموليتيك مزمن وراثتي مي باشند كه به علت نقص در سنتز زنجيره  – گلوبين بوجود مي آيند. شدت عدم تعادل بين زنجيره هاي گلوبين، فنوتيپ هاي مختلفي از تالاسمي را بروز مي دهد. نقص يا كاهش در بيوسنتز  – گلوبين باعث تجمع زنجيره هاي  – گلوبين جفت نشده در RBC مي شود و اين حالت باعث الكتروفورز غيرمؤثر مي گردد. مطالعات اخير نشان داده است كه هرگونه عدم تعادل بين زنجيره‌هاي   و – گلوبين، نقش مهمي در ايجاد استرس اكسيداتيو بازي مي كند (1).

در بيماران  – تالاسمي ماژور به دليل تزريق خونهاي مكرر و متوالي و افزايش جذب آهن (تا حدي به علت اريتروپوئز غير مؤثر) گرانباري آهن (iron overload) بوجود مي آيد و از آنجا كه بدن فاقد راه فيزيولوژيك براي دفع آهن مي باشد، هرگونه افزايش مستمر آهن ممكن است به تجمع آن منتهي گردد (2).

آهن نقش مهمي در توليد راديكالهاي فعال اكسيژن (ROS) دارد. چرخه اكسيداسيون / احياء آن در حقيقت واكنش فنتون را تقويت مي كند. واكنش فنتون در توليد راديكال هيدروكسيل كه يك اكسيد كننده قوي مي باشد نقش دارد (3).

 

 

واكنش فنتون

Fe2+ + H2O2             intermediate Complex(es)           Fe3++OH0+OH

توليد گونه هاي فعال اكسيژن (ROS) كه توسط آهن كاتاليز ميشود نقش مهمي در پاتوژنز بسياري از بيماريها مانند آترواسكلروزيس (4) و سرطان (5) دارا مي باشند. شواهد نشان مي دهد كه مقادير بيش از اندازه آهن از طريق پراكسيداسيون ليپيدها در غشاهاي ميكروزومي, لينروزومي و ميتوكندريايي, باعث آسيب سلولي و ناهنجاريهاي عملكردي در سلولهاي كبد مي شود (6).

رسوب زنجيره هاي  هموگلوبين جفت نشده در اريتروسيت ها و بدنبال آن آزاد شدن همين (hemin) و آهن منجر به توليد گونه هاي فعال اكسيژن (ROS) مي شود كه در نهايت باعث اختلال در تعادل آنتي اكسيد است پراكسيدانت و هموليز در  تالاسمي مي شود(1و7).

از طرف ديگر افزايش ثانويه آهن به دليل تزريق خون متوالي در اين بيماران باعث تشديد استرس اكسيداتيو و تخليه آنتي اكسيدانتهاي پلاسمايي و افزايش قابل ملاحظه محصولات پراكسيداسيون ليپيدي و پروتئيني در – تالاسمي ماژور مي گردد (8).

مالون دي آلدهيد (MDA) از محصولات نهايي پراكسيداسيون ليپيدي است كه از آن به طور وسيع به عنوان شاخص استرس اكسيداتيو استفاده مي شود (9). در بيماران – تالاسمي ماژور، افزايش سطح پلاسمايي MDA ديده مي شود  (8 و 10). اين مطالعه سعي دارد با اندازه گيري سطح MDA و Vit E پلاسما در اين بيماران در مقايسه با گروه كنترل، ميزان تأثير استرس اكسيداتيو برروي سيستم آنتي اكسيداتنتي را مورد ارزيابي قرار دهد.

مواد و روشها (Materials & Methods):

جامعه مورد مطالعه (Subjects):

جامعه مورد مطالعه ما را بيماران – تالاسمي ماژور از 5/2 تا 16 سال (11 مرد و 9 زن)، و گروه كنترل آن و افراد  – تالاسمي مينور (پدران يا مادران بيماران ماژور) با طيف سني 29 تا46 سال (8 مرد و 12 زن) و گروه كنترل آن تشكيل مي دهد. گروههاي كنترل از بين افراد سالم يا حداقل افراديكه اختلالاتي در متابوليسم آهن (گرانباري آهن) يا بيماري مزمني مانند بيماري قلبي و يا اختلال هموليتيك نداشتند, انتخاب گرديد و از لحاظ سن و جنس با بيماران (Cases) مطابقت داده شد (لازم به ذكر است كه گروههاي كنترل دارويي مصرف نمي كردند و سيگاري نيز نبودند). تمام بيماران – تالاسمي ماژور، بسته به سن و بزرگي طحال هر 2 تا 6 هفته يا بطور  متوسط هر 4 هفته يكبار خون دريافت مي كنند. مقدار خون تزريق شده ml/Kg  15مي باشد. اكثر خونها از نوع فشرده (Packed red cell) بوده و در مدت 2 ساعت (البته اگر مشكل قلبي وجود نداشته باشد) تزريق مي گردد. اگر بيمار نارسايي قلبي داشته باشد يا سطح هموگلوبين خون پائينتر از5g/dl  باشد ، تزريق مقادير كم خون به فاصله يك يا دو هفته همراه با يك داروي ديورتيك (مانند فورسمايد) توصيه مي شود. در اين بيمارن، در هر نوبت نبايستي بيش از  5ml/kgتزريق شود و سرعت تزريق نبايد از  2ml/kg/hتجاوز كند. هدف از تزريق خون رساندن سطح هموگلوبين مطلوب است (بيشتر از10g/dl ).

تمام بيماران داروي دسفرال (داروي شلاته كننده آهن يا آهن زدا) دريافت مي كردند. زمان تجويز دارو، بعد از 12-8 تزريق اول خون يا با رسيدن سطح فريتين به mg/ml 1000 آغاز مي گردد. تجويز دارو حداقل 5 بار در هفته  بصورت زير جلدي به مدت 10 تا 12 ساعت (در طول شب) مي باشد. بيماران ماژور هر 6 ماه يكبار بطور كامل مورد بررسي و كنترل قرار مي گيرند. اين كنترل شامل تست هاي آزمايشگاهي مختلف جهت ارزيابي وضعيت آهن بدن، ارزيابي مشكلات قلبي، اندوكرينولوژيك و هپاتولوژيك مي باشد. لازم به ذكر است كه از 20 بيمار ماژور، 1 مورد ديابتيك، 3 مورد مبتلا به هپاتيت C و 8 مورد نيز طحال برداري (اسپلنكتومي) شده بودند.

 

روش نمونه‌گيري (Blood Sampling):

از بيماران – تالاسمي ماژور كه جهت تزريق خون مراجعه مي كردند، قبل از تزريق5 ميلي‌ليتر خون گرفته مي‌شود و پس از لخته شدن، سرم آن به كمك سانتريفوژ (3000rpm به مدت 10 دقيقه) جدا مي‌شود. سرم جدا شده از هر بيمار در 2 يا 3 لوله اپندروف ريخته مي شود اينكار به اين علت صورت مي‌گيرد كه براي انجام هر آزمايش يك قسمت از نمونه را برداشته شود و از دفريزه كردن كل نمونه جلوگيري گردد) و بلافاصله در 80- درجه سانتيگراد فريز مي‌گردد. نمونه‌گيري از افراد سالم (گروه كنترل) نيز به همين ترتيب انجام مي‌گيرد. نمونه‌ها بلافاصله قبل از انجام هر آزمايش از فريز خارج شده و از فريز و دفريز مجدد آنها جلوگيري مي‌شود.

 

اندازه‌گيري ويتامين E

اندازه‌گيري ويتامين E با استفاده از (Pharmecia LKB 2248, Chrompac, Silicagel LC-18 Column) HPLC با آشكارساز UV انجام شد.

تحقیق گلوتاتيون، كاتالاز و مالون دي آلدهيد در بيماران

اين فقط قسمتي از فایل است . جهت دريافت کل فایل ، لطفا آن را خريداري نماييد
اگر تمایلی به پراخت انلاین ندارید می توانید مبلغ فایل را به شماره کارت واریز کنید و رسید را به واتساپ یا تلگرام ما ارسال کنید تا براتون ایمیل بشه
خرید این محصول از دکمه مقابل:
یا تلگرام ارسال کنید تا براتون ایمیل بشه .

پس از پرداخت لینک دانلود برای شما نمایش داده می شودو یک نسخه برای شما ایمیل می شود.

پاسخ دهید

این سایت از اکیسمت برای کاهش هرزنامه استفاده می کند. بیاموزید که چگونه اطلاعات دیدگاه های شما پردازش می‌شوند.