فایل مارکت

تحقیق عیوب ظاهری و علت ایجاد آنها در کامپوزیت ها

نام عیب                                             علل ایجاد عیب

1-چین و چروک سطح(Wrinkling)     اثر حلال روی سطح لایه ژلی و پخت ناقص لایه ژلی

2-حباب حباب شدن(Pinholing)                   -بالابودن ویسکوزیته (گرانروی) رزین

مقدار پر کننده زیاد است

عدم خیس شدن لایه فیلم توسط لایه ژلی

3-چسبندگی لایه ژلی                           عدم پخت لایه ها

-خشک شدن زیاد لایه ژلی

4-ترک ریز(Crazing)                         -ضخیم بودن لایه ژلی-

-عدم استفاده از این مناسب-

-مناسب نبودن لایه ژلی

-عدم پخت مناسب رزین

-زیاد بودن قید(پرکننده)

5-ترک های ستاره ای                         -ضخیم بودن لایه ژلی

(این لایه ها از mm 5/0 بیشتر نباشد)

-قطعه از پشت مورد ضربه قرار گرفته

6-نقاط خشک داخلی                  -همزمانی آغشته سازی دو لایه از الیاف

7-حل شدن رزین (Leaching)    -در معرض رطوبت بودن

-عدم پخت مناسب رزین

-عدم انتخاب رزین مناسب

8-تاول زدن(Blister)                -عدم مناسب بودن کاتالیزور(MEKE)

-عدم خیس شدن خوب الیاف خوب الیاف با رزین در طی

آغشته سازی

9-زرد شدن کامپوزیت(Yellowing)    -جذب تشعشعات ماورای بنفش نور خورشید                                         (مواد UV در کامپوزیت که جاذب هستند به میزان قابل توجهی سرعت زرد شدن را کاهش می دهند)

بازرسی نهایی کامپوزیت ها (Final inspection)

تفاوت اساسی قطعات کامپوزیتی با دیگر قطعات رایج فلزی این است که سازنده نقش قابل توجهی در آنها دارد. به این عبارت است که سازنده مواد را به گونه ای که خود اصلاح می داند می سازد. لذا باید دقت های لازم را در جهت هرگونه حذف تغییرات ناخواسته انجام داد. و اطمینان کامل از مواد وفرایندهای ساخت را داشت.

نکات مهم در هنگام بازرسی عبارتند از:

1)نقص های سطحی و کیفیت ظاهری

2)حبابهای احتمالی هوا که ممکن است در قطعه محبوس شده باشد. که البته در صورت استفاده از رزین های غیر رنگی این بررسی به سادگی میسر خواهد بود.

3)ابعاد

4)آزمون های مربوط

این دسته از آزمون ها را به دو گروه آزمون های خواص مکانیکی و شیمیایی طبقه بندی نمود. که مهمترین آنها آزمون ها زیر هستند.

-استحکام کششی

-مدول خمشی

-استحکام خمشی

-استحکام ضربه

درجه پخت قطعه کامپوزیتی

بسیاری از تغییرات خواص قطعات کامپوزیتی ناشی از پخت قطعه می باشد. اگر قطعه خیلی کم پخت شده باشد. می توان آنرا به راحتی از روی صدای زدن یک سکه به آن تشخیص داد زیرا قطعه نرم است و صدای خاصی را ایجاد می کند. از نقطه نظر کاربردی در شرایط کارگاهی راحت ترین راه جهت تعیین وضعیت پختی قطعه انجام آزمون سختی است. البته بهترین روش تعیین سختی روش بارکول (Barkol) است. اگرچه آزمون سختی بارکول بیانگر معیار کافی جهت تعیین حالت پخت نیست. اما جهت تعیین قطعات سالم از ناسالم مناسب است. به همین منظور قطعاتی که سختی بارکول کمتر از 25 را دارند قطعه اسقاطی و معیوب منظور می شوند.

رشته پیچی کامپوزیت ها (Filament Winding)

این روش که یکی از روش های شکل دهی کامپوزیت ها است تابع روش قالب باز(Open mold) می باشد. در این روش الیاف به شکل نواری یا تک رشته پس از آغشته شدن به رزین بر روی یک مندل (قطعه فلزی یا غیر فلزی) پیچانده می شوند.

تحقیق عیوب ظاهری و علت ایجاد آنها در کامپوزیت ها