مقاله در مورد سل
اطلاعات اوليه
توضيح كلي
سل عبارت است از يك عفونت باكتريايي مسري حاد يا مزمن كه به‌طور اوليه ريه‌ها را درگير مي‌كند ولي ممكن است به ساير اعضا گسترش يابد. سل دوران كودكي معمولاً محدود به قسمت مياني ريه‌ها است ولي ممكن است گسترش يافته، مننژيت ايجاد كند. سل در بزرگسالان معمولاً كليه و ريه‌ها را درگير مي‌كند. سل زماني تحت كنترل بود ولي عمدتاً به خاطر ايدز، فقر و سوءمصرف الكل و ساير داروها مجدداً ظهور كرده است
علايم شايع
مراحل اوليه:
بدون علامت (غالباً)
علايم شبيه آنفلوانزا
مراحل ثانويه:
تب اندك
كاهش وزن
خستگي مزمن
تعريق شديد به‌ويژه در شب مراحل بعدي:
سرفه خلط‌دار كه به‌طور پيشرونده‌اي خوني، زرد، غليظ يا خاكستري گردد.
درد قفسه سينه
تنگي نفس
ادرار قرمز يا كدر گاهي
علل
عفونت در اثر ميكروب مايكوباكتريوم توبركولوزيس . اين ميكروب در هوا از فردي به فرد ديگر منتقل مي‌شود. گاوها نيز مستعد هستند و مي‌توانند سل را از طريق شير غيرپاستوريزه منتقل كنند. ساير انواع مايكوباكتريوم نيز در حال شايعتر شدن هستند.
عوامل افزايش‌دهنده خطر
افراد بالاي 20 سال
نوزادان و شيرخواران
بيماري مزمني كه مقاومت را كاهش داده باشد.
استفاده از كورتيزون يا داروهاي سركوبگر ايمني. اين داروها ممكن است سل غيرفعال را مجدداً فعال كنند.
شرايط زندگي شلوغ يا غيربهداشتي
سوءمصرف الكل و دارو
ايدز
افراد بي‌خانمان
بيماران خارجي يا پناهندگان
پيشگيري
واكسيناسيون يا ب‌ث‌ژ (گونه‌اي از باكتري‌هاي ايجادكننده سل). اين كار ممكن است از عفونت پيشگيري كند يا شدت و مدت عفونت را كاهش دهد.
درمان پيشگيرانه به مدت چند ماه با ايزونيازيد در صورت مثبت بودن آزمون پوستي توبركولين
مقامات بهداشتي، واكسيناسيون و درمان پيشگيرانه را براي گروه‌هاي زير پيشنهاد مي‌كنند:
ـ افرادي كه واكنش‌هاي مثبت به آزمون‌هاي سل دارند ولي علايم بيماري را نشان نمي‌دهند به‌ويژه كودكان زير 5 سال.
ـ كودكان داراي واكنش‌هاي منفي به آزمون‌هاي سل در مناطقي كه 20% يا بيش از 20% از همكلاسي‌ها واكنش‌هاي مثبت دارند.
ـ افراد سفركننده به كشورهايي كه سل در آنها شايع است.
ـ افرادي كه بايد به مدتي طولاني داروهاي سركوبگر ايمني يا كورتيزوني مصرف كنند.
ـ پس از گاستركتومي )برداشتن معده( در بيماراني كه راديوگرافي شواهد سل غيرفعال را نشان مي‌دهد.
ـ افراد مبتلا به اسكوليوز
عواقب مورد انتظار
مقاله در مورد سل