مقاله انواع شیرین کننده های رژیمی
شيرين كننده های رژيمی به دو دسته ” كالری زا” و “غير كالری زا” تقسيم می شوند.
شیرین کننده های کالری زا
دسته اول كه شامل “فروكتوز”، “سوربيتول” و “مانيتول” مي باشند، حاوي كالری هستند و بنابراين مصرف آنها بايد حساب شده باشد تا منجر به اضافه وزن نگردد. همچنين مصرف زياد سوربيتول و مانيتول به علت عدم جذب كامل ددر روده ها موجب اسهال می گردد.
بنابراين قبل از مصرف فرآورده هاي غذايي رژيمي به برچسب روي آنها كه بيانگر تركيباتشان است دقت كنيد. به طور كلي مصرف اين نوع شيرين كننده ها در افراد ديابتي چاق كه داراي چربي خون بالايي نيز هستند، توصيه نمي شود.
شیرین کننده های غیر کالری زا
شيرين كننده هاي غير كالري زا مانند” ساخارين” و “آسپارتام” داراي هيچ كالري نيستند و باعث اضافه وزن نيز مي شوند. قدرت شيرين كنندگي آنها بسيار بيشتر از شكر معمولي مي باشد (حدود 200 برابر ). بعضي از اين شيرين كننده ها مثل آسپارتام در اثر حرارت زياد اثر شيرين كنندگي خود را از دست مي دهند و بنابراين نمي توان از آنها در كيك پزي استفاده كرد. همچنين مصرف زياد ساخارين در بعضي از حيوانات منجر به سرطان مثانه شده كه البته هنوز در مورد انساني به اثبات نرسيده است. زنان باردار نيز بهتر است از ساخارين استفاده نكنند.
شيرين کننده ها در مواد غذايي
شيرين کننده ها به دو دسته مغذي و غير مغذي تقسيم مي شوند. شيرين کننده هاي مغذي در بدن توليد انرژي مي نمايند در حالي که غيرمغذي ها توليد انرژي نمي کنند و يا با توجه به اينکه شيريني آنها در برخي موارد بيش از صد برابر ساکاروزات در غلظتهايي که استفاده مي شود توليد انرژي کمي مي نمايد.
از انواع شيرين کننده ها گليسريزين مي باشد که از ريشه شيرين بيان Licorice استخراج مي گردد و در محصولاتي مانند توتون سيگار و پيپ ، آبنبات، نوشابه، شکلات و فرآورده هاي دارويي استفاده مي شود. امروزه در برخي از نوشابه هاي کم کالري از شيرين کننده اي به نام آسپارتام Aspartame استفاده مي کنند.
در سالهاي اخير از برخي ميوه هاي آفريقايي شيرين کننده هايي با منشاء پروتئيني استخراج گرديده است. به عنوان مثال مي توان به مونيلين اشاره داشت که از ميوه اي به نام سرنده پيتي Serendipity تهيه شده و حدود 2500 تا 3000 برابر ساکاروز قدرت شيرين کنندگي دارد.شيرين کننده ديگر ميراکولين نام دارد که از ميوه اي با نام ميوه اعجازآميز Miracle استخراج مي گردد. اين ترکيب بدون طعم است اما ويژگي آن به اين صورت است که طعم ترش را به شيرين تبديل مي کند، در حقيقت با مصرف يک ماده غذايي ترش در دهان، قادر است به عنوان يک تغيير طعم دهنده، مزه آنرا به شيريني تبديل نمايد.
از ديگر شيرين کننده ها سوربيتول مي باشد که در شکلات يا بستني مورد استفاده در افراد ديابتي مصرف مي گردد. در آدامس بدون قند و قرصهاي ويتامينه کودکان که قابل جويدن هستند از شيرين کننده اي به نام گزيليتون استفاده مي شود. ازماليتتول در غذاهاي ديابتي، محلولهاي شستشوي دهان و دندان، در آدامس، شکلات، بستـني، باستيل و آبنبات استفاده مي گردد
مقاله انواع شیرین کننده های رژیمی