مقاله انفلونزای فوق حاد مرغی
آنفلوانزاي طيور يكي از مهمترين بيماريهاي تنفسي طيور است كه عفونت هاي شديدي را ايجاد كرده و خسارات اقتصادي سنگيني را به صنعت مرغداري در سرتاسر دنيا وارد نموده است . اين ويروس واجد 3 تيپ A, B, C ميباشد كه تيپ B,C فقط در انسان و تيپ A اين ويروس ها در انسان، خوك، اسب و در بسياري از گونه هاي پرندگان بيماريزا ميباشد. تيپ A داراي زير گروههاي H1 تا H15 ميباشد كه در پرندگان همه زير گروههاي H1 تا H15 مشاهده اما در انسان بيشتر زير گروههاي 1 و 2 و3 و 5 و7 ديده شده است كه بين انسان و طيور مشترك ميباشند. زير گروههاي H5 و H7 غالباً در طيور بشدت بيماريزا ميباشند و منجر به تلفات سنگيني در گله ها ميگردند و بعضاً نيز مشكل و عوارض و تلفاتي را در انسان ايجاد مينمايند از نيمه دوم قرن گذشته تا كنون بيش از20 مورد واگيري با زير گروههاي H7 و H5 در طيور و ماكيان رخ داده است مانند واگيريهاي سالهاي 1924، 1929، 1983 آمريكا، سال 1994 پاكستان، سال 1995 مكزيك، واگيريهاي سالهاي 1976، 1985، 1992، 1994 استراليا، سال 1997 هنگ كنگ، واگيري سالهاي 1997 و 1999 ايتاليا، سال 1997 ماكيان هنك كنگ (منجر به عبور ويروسهاي H5N1 از سد بين گونه اي انسان شده و موجب مرگ 5 كودك گرديد) سال 2003 هلند و بلژيك و بالاخره اواخر سال 2003 و اوايل سال 2004 به كشورهاي خاور دور كه موجب مرگ 22 انسان گرديد.
گزارش هايي از عفونت هاي آنفلوانزا طيور در ماكيان در چندين كشور از جمله امريكا، بلژيك ، اسكاتلند، ايتاليا، شوروي سابق، استراليا، هنك كنگ فرانسه، انگلستان، مجارستان، ايرلند، كانادا گزارش گرديده كه اين امر نشان دهنده وجود يك چرخه ويروس در بين پرندگان در سراسر دنيا ميباشد.
در ايران بيماري آنفلوآنزاي طيور در تير ماه سال 1377 با تحت تيپ H9N2 بروز نمود كه اين تحت تيپ در گروه غير بيماريزا و يا نه چندان بيماريزا طبقه بندي گرديده و براي انسان نيز مخاطره اي نداشته اما بهر حال اين بيماري خسارات اقتصادي هنگفتي را بر صنعت طيور تحميل نمود و در نهايت، با تلاش هاي انجام گرفته و اقدامات پيشگيرانه از سوي سازمان دامپزشكي كشور اين سازمان موفق به كنترل بيماري در سطح كشور گرديد.
مقاله انفلونزای فوق حاد مرغی