تحقیق در مورد عبادت
چرا عبادت؟
فلسفه آفرینش انسان بندگی و عبادت و عبودیت اوست. این صریح کلام الهی در قرآن کریم است که می فرماید:
« و ما خلقت الجن و الانس الا لیعبدون»
جن و انس را، خبر برای پرستش و بندگی خود نیافریدم.
- عظمت خدا:
برخورد با یک شخصیت عظیم، انسان را به تواضع وا می دارد، دیدار با یک دانشمند بزرگ، آدم را به تکریم و احترام وا می دارد، چون که انسان در برابر عظمت و دانش آن شخصیت و این دانشمند خود را کوچک و کم سواد می بیند. خداوند، مبدأ همه عظمت ها و جلال هاست. شناخت خداوند به عظمت و بزرگی، انسان ناتوان و حقیقی را به کرنش و تعظیم وا می دارد.
- احساس نیاز و وابستگی:
انسان، برخوردار از عجز ونیاز و ناتوانی است و خداوند، در اوج بی نیازی و غنای مطلق و سر رشته دار امور انسان هاست. این هم عاملی است، تا انسان در برابر خداوند، «بندگی» کند.
- سپاس نعمت:
توجه به نعمت های بی حساب و فراوانی که از هر سو و در هر زمینه ما را احاطه کرده قوی ترین انگیزه را برای پرستش پروردگار ایجاد می کند. نعمت هایی که حتی پیش از تولد انسان شروع می شود در طول زندگی همراه ماست و در آخرت هم اگر شایستگی داشته باشیم از آنها بهره مند خواهیم شد. در قرآن به این نکته اشاره شده و به مردم زمان پیامبر(ص) می فرماید:
« فلیعبدو ارب هذا البیت الذی اطعمهم من جوع و آمنهم من خوف»
باید خدای کعبه را عبادت کنند؛ خدایی که آنان را از گرسنگی نجات داد سیر کرد و از ترس ایمن ساخت.
موضوع 2:
چگونه عبادت کنیم؟
مگر نه اینکه آدرس هر خانه را باید از صاحبخانه گرفت
عبادت حضور در برابر خدایی است که صاحب جهان است، و نشستن بر سرمائده های معنوی پروردگار است که برای« بندگی» فراهم کرده است. پس چگونگی عبادت را باید از او فرا گرفت و به دستور او عمل کرد و دید که او چه چیز را عبادت دانسته و عبادت به چه صورت از ما طلبیده و بهترین عبادت آنست که:
- آگاهانه باشد
دو رکعت نماز انسان آگاه و دانا، از هفتاد رکعت شخص نادان بهتر است و عبادت کننده نا آگاه، همچون الاغ آسیاب است که می چرخد ولی پیش نمی رود.
امام صادق(ع) می فرماید:
کسی که دو رکعت نماز بخواند و بداند با که سخن می گوید، گناهانش بخشیده می شود در اینصورت است که نماز، معراج روح می شود و عامل بازدارنده از فساد و موجب قرب به خدا.
- عاشقانه باشد:
آنچه موجب نشاط روح در عبادت می شود و عابد، از پرستش خود لذت می برد، عشق به الله و شوق به گفتگو با اوست. عبادت های بی حال و از روی کسالت و سستی و خمودی، نشانه نداشتن شور و شوق نیایش و نجوا با پروردگار است. آنان که از عبادت لذت نمی برند مانند بیماری هستند کهاز غذای لذیذ لذت نمی برند، اگر این شوق و عشق باشد، دیگر چندان نیازی به تبلیغ و تشویق و تحریک از بیرون نیست، بلکه انگیزه درونی انسان را به عبادت وامی دارد و آنگونه که برای دیدار یک شخصیت معروف و محبوب، لحظه شماری می کنیم و ازآن دیدار مسرور می شویم شنیدن صدای اذان اعلام فرا رسیدن لحظه دیدار است.
تحقیق در مورد عبادت