مقاله نژاد گاو رِد دوون (دوون قرمز) – بوستوروس با ترجمه فارسی
رِد دوون (دوون قرمز) – بوستوروس
اطّلاعات کلی
رد دوون، که با عنوان “بومی قرمز” (رد نِیتیو) نیز شناخته می شود، از مرز انقراض رهایی یافته است. کمتر از 500 دوون شیرده در ایالات متحده باقی مانده است. از نظر تاریخی، رد دوون یک نژاد گاو گسترده می باشد. در آمریکا و در طول نیمه ی اوّل این قرن نژاد معروفی بود.
توصیف
رد دوون دارای اندازه ی متوسط، شاخ دار، قرمز پررنگ و نژادی چند منظوره می باشد. گاو نر دارای وزنی بین 1000 تا 1200 پوند و گاو ماده 800 تا 1000 پوند می باشند. می تواند تا 12000 پوند شیر غنی از نظر سرشیر تولید کند و گوساله ی دارای استخوان سبک و 60% گوشت قابل استفاده به دنیا آورد. گوساله ها همچنین می توانند به شکل گاوهای نر باهوش آرام و مطیع و پرکار پرورش یابند. رد دوون یک ضرورت برای مهاجران آمریکایی در باختر میانه بودند. آنها نژاد یک مزرعه ی خانوادگی کوچک بودند امّا بعد از جنگ جهانی نژادهای خاص دیگری برای گوشت و شیر به وجود آمدند. بعد از آن تراکتورها به طور کلی جایگزین گاوهای نر شدند و نیاز به یک نژاد چند منظوره مثل رد دوون کاهش یافت.
رفتارها و محل سکونت
رد دوون توانایی تبدیل علوفه و علف های خشک چراگاه هارا به شیر و گوشت دارای کیفیت خوب دارد. نژادهای جدید نیاز به مکمل های غذایی غلات دارند که انرژی کافی برای رشد، تولید مثل و حرکت ندارند. کارایی انرژی بیشتر با داشتن نژادهایی مثل رد دوون که می توانند با علف های خشک و نامرغوب زنده بمانند و شیر و گوشت با کیفیت خوب تولید کنند، حاصل می شود. دوونها نسبت به نژادهای دیگر فعال تر و چابک تر هستند و در بعضی نوشته ها آمده که آنها می توانند در هر ساعت 6 مایل را به حالت یورتمه و با یک گاری خالی طی کنند. این نژاد دارای رفتار و خوی آرام است و یک گاو خانگی عالی است.
تاریخچه
رد دوون یک گاو پیشگام بوده است. اوّلین گاوی بوده است که از کوه های آپلاچین عبور کرده است. این گاوها به مستعمره ی پلیموت آورده شد از “دوونشیر” انگلستان در سال 1623. اگرچه اسپانیایی ها در جنوب گاوهایی را معرفی کرده بودند امّا رد دوون اوّلین گاوهای وارد شده از بریتانیا بودند و گاوهای دیگر که وارد شده بودند شامل گاوهای دوون آمریکایی بود که به عنوان یک نژاد چند منظوره پرورش داده شدند. اکنون دو نوع دوون وجود دارد: دوون گوشتی و نوع قدیمی تر یعنی دوون شیرده. علاقمندی جدید به این نژاد، باعث افزایش تعداد دوونها شده است.
کیفیت نژاد
در زیر خلاصه ای از ویژگیهای نژاد دوون رد رابی آورده شده است. اطّلاعات بیشتر را در رساله ی سوسیالیستی می توانید پیدا کنید:
عملکرد عالی در سیستم های علفی
وزن گیری روزانه بالا
چرنده هایی با حفاظت ایده آل از منابع طبیعی
عملکرد بهتر برای گوشت دارای کیفیت درجه یک
تولید نسل به شکل برجسته
گاوهای شیرده به طور چشمگیر
طبیعت رام
طول عمر
مقاومت طبیعی در برابر بیماریها
تحمل آب و هوای گرم و سرد
توسعه و ایجاد پُل دوون (دوون بدون شاخ)
دوون اصیل یک حیوان به طور طبیعی شاخ دار است اگرچه در گذشته تعداد قابل توجهی از گاوهای دوون به طور طبیعی بدون شاخ بوده اند. این نشان می دهد که این گونه های بدون شاخ در حدود اواسط قرن نوزدهم منقرض شده اند و گفته شده که آنها کوچک اندام و اغلب سیاه بوده اند. به نظر می رسد سامرست نیز یک نوع بدون شاخ با عنوان پُل سامرست در همان دوره ی زمانی داشته است. آنها نیز بدون هیچ اثر و نشانه ای منقرض شده اند. بنابراین عامل بدون شاخ بودن باید از این گاوهای اوّلیه به وجود آمده باشد امّا به نظر می رسد که آنها همان کیفیت برای تخم کشی را مانند گاوهای شاخ دار در همان زمان نداشته اند و متعاقباً کشتار می شدند.
صنعت جدید گوشت گاو، شاخ ها را به عنوان یک مانع مزاحم و غیرضروری معرفی می کنند بنابراین به طور مشترک با بیشتر نژادهای دیگری که به طور طبیعی شاخ داشتند، ژن بدون شاخ بودن شناخته شده و معرفی شده برای ایجاد یک پُل دوون. این کار همچنین با معرفی این ژن از دیگر نژادهای به طور ذاتی بدون شاخ مثل رد آنگوس، رد گالووی و رد پُل و یا با استفاده از گوساله های نادر که به طور طبیعی “اسپورت” یا بدون شاخ هستند و از میان دوونهای شاخ دار دارای نژاد خالص به وجود آمده اند، انجام می شود. اگرچه ژن بی شاخی غالب بر ژن شاخ دار است، این مسأله نشان می دهد که ممکن است یک ژن بی شاخی دریافتی در بعضی گونه های دوون بوده است که یک تعداد غیر معمول از این جهش ها در بعضی از انواع آنها به وجود آمده است. شاید اینها نوعی بازگشت به گاو بی شاخ اوّلیه ای باشد که زمانی در همان ناحیه به عنوان جدّ دوون جدید می زیسته است.
در همین زمان که دوون جدید مورد توجه قرار گرفته بود، یک نژاد بدون شاخ در 1925 در آمریکا از یک گاو نر بدون شاخ که در یک گله ی شاخ دار به دنیا آمده بود، ایجاد شد. مشکل این بود که این حیوان فاقد کیفیت از جنبه های دیگری بود که موجب شد این نژاد دارای شهرت و اعتبار کمی باشد. سی سال بعد بود که دبلیو- ای- گِرِد، یک پرورش دهنده ی کالیفرنیایی تصمیم گرفت که یک نژاد بدون شاخ از دوون ها ایجاد کند و هر دوونی که به طور طبیعی بدون شاخ بود را می دید، خریداری می کرد. برای اطمینان از کیفیت گله اش و ارتقاءِ آن، او تعدادی از گاوهای نر شاخ دار درجه یک را از انگلستان وارد کرد تا با پُل ها جفت گیری کند.
مقاله نژاد گاو رِد دوون (دوون قرمز) – بوستوروس با ترجمه فارسی