فایل مارکت

مقاله تاثير برخي از تيمارهاي شيميايي و انبار سرد بر روي ماندگاري گل بريده داودي

چکیده:
به منظور معرفي بهترين تيمار شيميايي و روش نگهداري مفيد طرحي بصورت فاکتوريل کاملا تصادفي بر روی دو رقم گل بریده داودی انجام شد. تيمار هاي شيميايي شامل: اسيد سيتريک، هيدروکسي کونينولين سيترات، اتانول، بنزيل آدنين، کلريد کبالت و سولفات آلومينيوم بودند که همگي ساکارز نيز بهمراه داشتند و با تيمار شاهد (آب مقطر) مقايسه شدند. اين طرح به سه روش نگهداري در سرد خانه، روش پالس و روش استاندارد(مداوم) انجام شد. طول عمر گل هاي بريده، ميزان کلروفيل، وزن تر شاخه هاي بريده، توليد اتيلن و ميزان جذب آب در بين تيمارها مقايسه شد.نتايج آزمايش نشان داد که گلها اتيلني توليد نکردند. نگهداري در سرد خانه سبب افزايش قابل توجه عمر گل ها شد و روش استاندارد بهتر از روش پالس بود. همه مواد مورد استفاده عمر گلها را افزایش دادند و ماده هيدروکسي کوئینولين سيترات بيش از ساير مواد عمر گل هاي بريده را افزايش داد.

واژه هاي کليدي: داودي ، ماندگاري ، اتيلن ، کلروفيل ، انبار سرد

مقدمه:
گل داودي يکي از مهمترين گل ها مي باشد که هم بصورت گلداني وهم بصورت شاخه بريده در بازارهاي جهاني داد و ستد مي شود. بطوريکه امروزه رتبه دوم جهاني را پس از گل رز از لحاظ اقتصادي وکشت وکار دارا مي باشد(27). از آنجايي که عمر گلداني گل هاي بريده ويا به عبارت ديگر ماندگاري گل هاي بريده يکي از مهمترين فاکتور هاي کيفي مي باشد، بنابراين عمر طولاني مدت اين گل ها بر روي ميزان تقاضاي مصرف کنندگان و همچنين بر روي ارزش گل هاي بريده تا ثير بسزايي دارد.
دما مهمترين فاكتور موثر در از بين رفتن گل هاي بريده است. گل هاي بريده تنفس مي‌كنند و به دنبال آن گرما توليد مي‌كنند. با افزايش درجه حرارت، ميزان تعرق افزايش مي‌يابد و بيشتر مواد غذايي ذخيره مصرف مي‌شود. كاهش آب و به دنبال آن پژمردگي اتفاق مي‌افتد و فرايند مسن شدن پيش مي‌رود(34). به عبارت ديگر درجه حرارت پايين يكي از بهترين تيمارها جهت كاهش همه فعاليتهاي فيزيولوژيكي و تخريب‌هاي پاتولوژيكي مي‌باشد. دماي كم ميزان تنفس را كاهش داده و باعث كم شدن فعاليتهاي متابوليكي، تبخير و تعرق، فعاليت و توليد اتيلن و رشد باكتريها و قارچها مي‌‌شود(10).
گل داودی یک گل بریده با عمر طولانی است و این امر به تولید اتیلن کم در طی پیری آن نسبت داده می شود(6). داودی از گروه گل های نا فرازگرا است و پیری آن در پاسخ به تغییراتی است که در میزان کربوهیدرات ها رخ می دهد(3). و اتیلن در این فرایند نقش چندانی ندارد. از طرف دیگر کاهش در کیفیت گل بریده داودی به تشکیل حباب های هوا در داخل آوند ها نسبت داده می شود که سبب ممانعت انتقال آب از محلول گلدان به سایر قسمت های گل بریده می شود و در نهایت مقاومت هیدرولیکی افزایش می یابد که منجر به استرس آبی شدید می شود(31). لوله های آوندی ساقه های داودی به سرعت به دنبال برش مسدود می شوند و این واکنش هم در ساقه هایی که به طور مستقیم در آب قرار می گیرند و هم در ساقه هایی که ابتدا در انبارهای مرطوب نگهداری می شوند روی می دهد(30). کاهش در کیفیت گل بریده داودی بیشتر بدلیل پژمردگی برگ های آن است (11) و تاخیر در پژمردگی برگ و متعاقب آن پیری سبب طولانی تر شدن عمر گلدانی داودی می شود(22). این کاهش در تورژسانس با تجزیه و تخریب کلروفیل همراه است که سبب پیری زودتر برگ ها نسبت به گل آذین می شود. جذب آب توسط ساقه های داودی بوسیله تکنیک های ویژه پس از برداشت مثل قرار دادن ساقه ها در محلول های پاک کننده(9) و آب سرد(33) افزایش می یابد. علاوه بر این اضافه کردن مواد ضد باکتریایی در محلول های نگهدارنده پیشنهاد شده است(29). با وجود این ممانعت از جذب آب به عوامل دیگری به جز انسداد آوندی نیز نسبت داده می شود(32).اسید سیتریک به عنوان یک ماده کاهنده pH ، مانع از تکثیر و تجمع باکتری ها در نواحی برش داده شده می شود و جریان نرمال آب را بهبود می بخشد(19).8-هیدروکسی کوئینولین یک باکتری کش و یک عامل اسیدی کننده محیط است که علاوه برجلوگیری از رشد باکتری ها وکاهش pH محیط، ازبسته شدن آوندها در مقطع برش ساقه در اثر رسوب مواد مختلف شیمیایی نیز جلوگیری می کند(2). گل های شاخه بریده داودی که در محلول گلدانی حاوی هیدروکسی کوئینولین و ساکارز قرار می گیرند از عمر بیشتر و حداکثر وزن تر نسبت به شاهد برخوردارند(4).
تیمار سولفات آلومینیوم برای افزایش عمر گلدانی چندین گل بریده پیشنهاد شده است، سولفات آلومینیوم به عنوان یک ماده ضد میکروبی عمل می کند که pH محیط را نیز کاهش می دهد. استفاده از این ماده در محلول گلدان گل های لیزیانتوس سبب دو برابر شدن عمر گل ها نسبت به تیمار شاهد شده و وزن تازه گل ها را افزایش داده است(16). در مطالعه دیگری که بر روی ارکید دندروبیوم صورت گرفته است سولفات آلومینیوم سبب بهبود عمر گلدانی و باز شدن غنچه ها شده است(13).
آخرين مرحله نمو گل با زوال محتواي کربوهيدراتي و وزن خشک گلبرگ ها همراه است(8) و عمر گل هاي بريده با قرار دادن شاخه هاي گل در محلول هاي گلداني حاوي کربوهيدرات توسعه مي يابد. ساکارز در ترکيب بيشتر محلول هاي نگهدارنده وجود دارد و تعادل آبي را در گل هاي بريده بهبود مي بخشد(11). و اين به تا ثير قند ها بر روي بسته شدن روزنه ها و کاهش در ميزان از دست دهي آب نيز نسبت داده مي شود(18).
گزارش شده است که اتانول در افزایش عمر گلدانی میخک(25) و داودی(22) بوسیله جلوگیری از تولید اتیلن موثر بوده است. در مطالعه ای که روی دوام گل های شاخه بریده با تیمار کردن مداوم گل های میخک با اتانول 8 درصد صورت گرفت، عمر گلدانی این محصول به دو برابر افزایش یافت(35). اطلاعات موجود نشان می دهد که استالدهید که یک متابولیت اتانول است، ماندگاری گل ها را افزایش داده است و به عنوان عامل اصلی باز دارنده پیری گل های میخک، رقم وایت سیم شناخته شده است(23) و این کار را از طریق جلوگیری از تولید اتیلن انجام می دهد(24).
اضافه کردن کبالت به محلول های حفاظت کننده نیز از انسداد آوندی در ساقه های رز جلو گیری می کند و جریان مستمر آب را در ساقه ها حفظ می کند و در نتیجه میزان جذب آب را در گل ها افزایش می دهد. علاوه بر این کبالت تا اندازه ای باعث بسته شدن روزنه ها می شود و پتانسیل آبی را در گل های بریده افزایش می دهد(26). اسبورن (1989)گزارش کرده است که یون کبالت مانع از بیوسنتز اتیلن می شود(20). کلرید کبالت عمر گل های بریده داودی را 5-7 روز نسبت به تیمار شاهد افزایش داده است(21) و نیز در ارکید دندروبیوم علاوه بر افزایش عمر گلدانی سبب تسریع در باز شدن جوانه های گل شده است(13).
سیتوکنین ها در تاخیر پیری در میخک های شاخه بریده بوسیله جلوگیری از بیوسنتز اتیلن بسیار موثر بوده اند(7)، همچنین بنزیل آدنین سبب بهبود کیفیت و تاخیر در پیری برگ های گل داودی شده است(22). تاخیر در پیری و جلوگیری از تجزیه کلروفیل در گل های بریده بوسیله مواد شیمیایی با درجات متفاوتی از موفقیت صورت گرفته است(29). و هدف از این تحقیق نیز معرفی یک ماده شیمیایی مناسب برای

مقاله تاثير برخي از تيمارهاي شيميايي و انبار سرد بر روي ماندگاري گل بريده داودي