تحقیق مديريت بستر در سالنهاي پرورش جوجه هاي گوشتي
مقدمه:
از اصلي ترين عوامل موثر براي دستيابي به حداكثر توليد اقتصادي، مديريت پارامترهاي محيطي و بخصوص مديريت يستر در سالن پرورش مي باشد. چرا كه وجود بستر مناسب خود حكايت از مناسب بودن شرايط محيطي در سالن دارد. بطور كلي بستر به مخلوطي از فضولات دفعي طيور وكاه و كلش كه در در ابتداي دوره در سالن پرورش پخش شده، اطلاق مي شود. هر دو عامل تهويه و وضعيت حرارتي سالن، از جمله فاكتورهاي بحراني هستند كه دائما بايد توسط پرورش دهندگان كنترل شوند. به عنوان مثال اگر رطوبت سالن به دقت تحت نظارت قرار نگيرد، بستر موجود در سالن خيس شده و سطح لغرنده و چسبناكي را بوجود خواهد گرفت كه اصطلاحا Caked litterناميده مي شود. در چنين وضعيتي، بستر به سادگي از آب اشباع شده و به آب به حالت راكد در سالن مي ايستد. يكي چنين بستر مرطوبي عمدتا در سالنهايي كه از آبخوريهاي فنجاني و قطره اي استفاده مي كنند، دقيقا در نزديكي محل آبخوري به وفور مشاهده مي شود. لذا تعبيه شيارهاي خروج آب در چنين محلهايي از مسائل مهم مديريتي محسوب ميشود. بهر حال اگر رطوبت بستر ، بيش از حد مجاز باشد شيوع بيماريهاي باكتريايي و ايجاد يك محيط غير بهداشتي پيامدي اجتناب ناپذير خواهد بود و چه بسا كه بوي نامطبوع آمونياك در سالن منتشر شده و يا عواقبي مانند تجمع حشرات موذي و وارد شدن جراحتي در نواحي كف پاها و تاولهاي در سينه را به دنبال داشته باشد. نبايد فراموش كرد كه تحت چنين وضعيتي، لاشه حاصل از اين جوجه هايي، بازارپسندي و تقاضاي كمي دارد. يك توصيه كاربردي در اين زمينه اينست كه ميانگين رطوبت بستر، همواره بايد در دامنه 25 الي 35 درصد نگهداشته شود. بستر مناسب و عاري از بيماري را مي توان مجددا در دوره پرورش آتي نيز مورد استفاده قرارداد. بطور كلي فاكتورهاي متعددي در بوجود آوردن يك بستر خيس دخيل مي باشند و با رعايت بعضي اصول و توصيه هاي كاربردي مي توان راهكارهاي مديريتي مناسبي در بستر سالن، پياده كرد.
هدف اين مقاله بررسي جنبه هاي مختلف موجود در اين زمينه و ارائه راهكارهاي مناسب پيشگيري كننده از بروز آنها مي باشد.
مدفوع خيس:
اسهال از جمله مواردي است كه تحت تاثير عدم توازن موادمغذي جيره و يا ابتلا گله به عوامل عفوني ديده مي شود . به عنوان مثال افزايش بيش از حد مجاز مواد معدني مانند پتاسيم و سديم و منيزيم و سولفور يا كلرور همواره باعث افزايش ميزان مصرف آب در سالن و نتيجتاً باعث افزايش دفع فضولات به صورت آبكي مي گردد. بهر حال در صورتي كه پرورش دهنده با خيسي بستر مواجه شود، در اولين فرصت بايد محتواي سديم و پتاسيم(نمك) جيره را اندازه گيري نماييد. نبايد فراموش كرد كه ممكن است با وجود اينكه در بالانس جيره، درصد نمك در حد مجاز باشد، ولي مخلوط كردن جيره به درستي صورت نگيرد. مضاعفاُ اينكه آب مورد مصرف طيور نيز همواره از لحاظ غلظت يونها مهمي همانند ميزان سديم و منيزيم مورد آزمون قرار گيرد.
تحقیق مديريت بستر در سالنهاي پرورش جوجه هاي گوشتي