مقاله رایگان راههاي انتقال ويروس ایدز
راههاي انتقال ويروس :
1- تماس جنسي : HIV اساسا ويروسي است كه از طريق مقاربت منتقل ميشود اعم از اينكه نزديكي با همجنس يا جنس مخالف صورت گرفته باشد، اين روش عمده انتقال است كه در حال حاضر بيش از 75 درصد موارد آلودگي در جهان از اين راه است. در حال حاضر انتقال از راه مقاربت با جنس مخالف 6 برابر همجنس بازي است. بعضي از عوامل مانند : متعدد بودن شركاء جنسي، وجود ساير بيماريهاي مقاربتي و تماسهاي جنسي با فواحش خطر آلودگي به عفونت را افزايش ميدهد.
2- انتقال به وسيله تزريق خون يا فراورده هاي خوني يا استفاده از وسايل آلوده اي كه پوست را سوراخ مي كنند : حدود 5 درصد موارد آلودگي به ويروس HIV از طريق خون يا فراوردههاي خوني ميباشد. اين روش نسبت كوچك ولي مهمي از تعداد كل موارد آلودگي به ويروس است زيرا تا حدود زيادي قابل پيشگيري ميباشد. انتقال از راه تزريق، موقعي اتفاق مي افتد كه خون يا بعضي فراوده هاي خوني آلوده تزريق شده باشد ويا از طريق سوزن وسرنگ ويا سلير اشياء تيز آلوده كه پوست را سوراخ مينمايند ويروس به بدن شخص راه يابد. در گيرندگان يك واحد از خون آلوده تقريبا 90 درصد احتمال خطر آلودگي وجود دارد. تا كنون خون كامل، عناصر سلولي خون، پلاسماو فاكتورهاي انعقادي خون همه ويروس را منتقل كرده اند ولي بايد متذكر شد كه ساير فراوده هاي خوني مانند ايمونوگلوبولينها، آلبومين و اجزاء پروتئيني پلاسما، با توجه به مراحل توليد نميتوانند حاوي HIV باشند ودر نتيجه قادر به سرايت بيماري نميباشند. تعداد هموفيلهاي سرم مثبت و وجود گزارشات دال بر تظاهر ويروس در فاكتورهاي منوهموفيلي كه معمولا به روش «كريوپوه سي پيتاسيون» تغليظ ميشده است انتقال از اينراه را تاييد مينمايد .
3- انتقال از مادر به كودك : انتقال بيماري ممكن است قبل از تولد، در حين تولد و يل بعد از تولد اتفاق بيافتد. ميزان خطر براي انتقال بيماري از مادر آلوده به HIV به نوزاد از 40-20 درصد متفاوت است . شدت انتقال بيماري از مادري كه مصونيت وي مختل واز بين رفته است بيشتر ميباشد. عفونت در نوزادهايي كه طي عمل سزارين متولد ميشوند نيز به همان نسبت مشاهده ميشود. در نوزاداني كه مادرشان بعد از تولد وي آلوده به ويروس ميشوند رابطه شير مادر به عنوان عامل احتمالي انتقال ويروس به نوزاد ذكر شده است ودر اين مرحله اين افراد عيار بالاتري از ويروس را در خون داشته ودر اين مرحله قدرت سرايت بيشتري دارند. ( 10 درصد از موارد آلوده شدگان از اين راه است.)
ساير راههاي انتقال :
در بزاق، اشك چشم، عرق و ادرار ويروس يافت ميشود، اما هيچگونه مورد انتقال از راههاي ياد شده گزارش نشده است. در تماسهاي غير جنسي با افراد آلوده به ويروس ايدز، آلودگي به وقوع نمي پيوندد؛ در مورد افراد خانواده هموفيل آلوده به ويروس اين مسئله به ترتيب ياد شده است ؛ والدين كودكان هموفيل سرم مثبت با وجود تماس با بزاق يا ادرار نوزاد، به هنگام در آغوش گرفتن يا تعويض لباسها منفي باقي مي مانند. بنابراين جز از راه خوني يا تماس جنسي انتقال ويرويس از راه ديگر وجود ندارد.
دوره نهفتگي ايدز دقيقا معلوم نيست واز زمان آلودگي تا بروز علائم ايدز ممكن است بين 6 ماه تا 10 سال وحتي بيشترباشد. به عقيده كارشناسان، نهايتا تمام افرادي كه ويروس وارد بدنشان ميشود روزي به مرحله نهايي بيماري خواهند رسيد. نوزاداني كه در بدو تولد آلوده ميشوند دوره نهفتگي آنها به طور متوسط 8 ماه است. در دوران نهفتگي شخص آلوده به ويروس ظاهرا سالم بوده ولي عامل بالقوهانتقال ويروس به ديگران ميباشد وهمين مسئله بزرگترين مشكل پيشگيري از اشاعه بيماري در جامعه بوده است. تستهاي تعيين عفونت HIV تستهاي كاملي نيستند. همه افراد آلوده به HIV تست مثبت ندارند وافرادي كه به تازگي آلوده شده اند تست منفي خواهند داشت. وبا اينكه انتقال دهنده ويروس هستند اما گواهي سلامت دريافت ميدارند. با توجه به راههاي انتقال و دوران نهغتگي طولاني ايدز جدا سازي افراد آلوده و يا قرنطينه مسافرين
در مبادي ورودي كشور در پيشگيري از اشاعه ايدز در جامعه مؤثر نبوده بلكه باعث ميشود موارد آلوده راز خود را پنهان نموده وحتي از مراجعه به پزشك و مددكار اجتماعي كه مسئول مراقبت، مشاوره وراهنمايي آنها هستند خودداري ورزند و در نتيجه خطر انتقال به ديگران افزايش يابد.
نشانه هاي بيماري ايدز
در بيماري ايدز سه مجموعه علائم ظاهر مي شود :
- نشانه هاي باليني هر يك از بيماريهايي كه تحت عنوان « فرصت طلب » ناميده مي شوند.
- نشانه هاي باليني سرطانها ( ساركم كاپوزي و لنفوم ها ).
- دسته اي علائم عمومي غير اختصاصي، كه اغلب در مرحله قبل از ايدز وجود دارند.
هر يك از نشانه ها به طور مجرد و مجزا نگران كننده نيستند، اما مداومت ـ مقاومت در برابر آنتي بيوتيك هاي معمولي و يا اشتراك نشانه ها جلب نظر مي نمايند و ابتلا به ايدز را تداعي مي كنند.
عفونت حاد HIV
در اين مرحله بيمار دچار تب، بثورات جلدي، گلو درد، لنفادنوپاتي حساس و سر درد بوده كه مي تواند با علائم باليني مننژيت و آنسفاليت همراه باشد. معمولا بيمار ظرف يك هفته خودبخود بهبود مي يابد و طبق گزارشات متفاوت 93-53 درصد بيماران آلوده اين علائم عفونت حاد HIV را پيدا ميكنند. اين بيماران اغلب به تصور اينكه به سرماخورگي ساده يا آنفلوانزا مبتلا شده اند از مراجعه به پزشك خودداري مي كنند.
لنفاد نوپاتي (بزرگي غدد لنفاوي)
هر نوع تهاجم به بدن متضمن پاسخ دستگاه ايمني است كه سبب تورم غدد لنفاوي مي شوند اي ن نوع تظاهر در مواردي مانند منونوكلئوز عفوني، گريپ، سرماخوردگي، عفونتهاي مختلف پوست و ساير عفونتهاي خوش خيم خود نمايي مي كند. در ابتلا به تومورها نيز بزرگي غدد لنفاوي نيز وجود دارد.
پيشگيري و ايمن سازي در كودكان آلوده به HIV
غربالگري اهدا كنندگان خون و فرآورده هاي خوني توسط اندازه گيري آنتي باديهاي ضد HIV بهترين راه پيشگيري از سرايت عفونت HIV از طريق انتقال خون مي باشد. حرارت دادن فاكتور VIII تغليظ شده در 50 درجه سانتيگراد به مدت 30 دقيقه خطر انتقال HIV را زا اين طريق از بين مي برد.
از آنجا كه اكثريت كودكان مبتلا به ايدز اين عفونت را از مادرانشان كسب مي كنند، تلاش سازمان بهداشتي بايستي در جهت تغيير رفتار بالغين و جوانان فعال از نظر جنسي متمركز گردد.
كنترل زاد و ولد و سقط جنين مي توانند از زياد شدن كودكان مبتلا جلوگيري نمايد.مطالعات بيانگر سلامتي كامل 60 تا 80 درصد شيرخوران متولد شده از مادران آلوده اي است كه قبلا يك نوزاد مبتلا به دنيا آورده اند. ضرورت پيشگيري از ابتلاي موارد جديد كودكان به عفونت HIV دلايل قانع كننده اخلاقي و پزشكي براي انجام آزمايشات غربالگري مي باشد
هميشه بايد خطر ايمن سازي يك كودك آلوده به HIV را با مزايايآن مقايسه كرد. در حال حاضر مزاياي ايمن سازي به مراتب بيشتر از خطراتش است. با اين حال كودكان آلوده معمولاپس از تلقيح واكسن از ايمني كمتري نسبت به كودكان غير آلوده برخوردار مي شوند. در كشورهايي كه آلودگي به HIV انتشار بيشتري دارد، كودكان حتي آنهايي كه آلودگي بدون علامت دارند، بايد بر اساس برنامه استاندارد سازمان جهاني بهداشت واكسينه شوند.
كودكان غير ايمن كه ايدز با علامت دارند، نبايد BCG دريافت كنند. ولي تزريق ساير واكسنها بلامانع است.
راههاي پيشگيري از عفونت HIV
براي پيشگيري از انتشار عفونت HIV، رعايت موارد زير لازم و ضروري به نظر مي رسد :
1- افرادي كه تست سرمي مثبت دارند بايد فعاليت هاي جنسي خود را محدود كرده و در ارتباطات جنسي خود، جهت جلوگيري از هر گونه انتقال مني، از كاندوم استفاده نمايد.
2- جلوگيري از بارداري زنان آلوده به HIV، چرا كه اين افراد به احتمال 20 تا 40 درصد عفونت را به نوزاد خود منتقل مي كند.
3- گرفتن خون از افرادي كه در گروههاي در خطر قرار ندارند.
4- عدم استفاده مشترك از سرنگ توسط معتادين
ساير پيامهاي آموزشي عبارتند از :
- عدم استفاده از مسواك، تيغ ريش تراش و ساير وسايل مشتركي كه مي توانند عامل ايجاد خراش در بدن باشند.
- استفاده از وسايلي مانند : گوش سوراخ كن، سوزن خالكوبي، طب سوزني كه وسايل ضدعفوني نشده اند، خطرناك است.
- در برنامه واكسيناسيون كودكان از سرنگهاي يكبار مصرف استفاده مي شود، امكان انتقال عفونت وجود ندارد. كودكان يك ساله بايد تمام واكسنها را در يافت كرده باشند.كليه واكسنها را مي توان به كودك آلوده تلقيح نمود و فقط در مرحله ايدز تلقيح واكسن ب.ث.ژ ممنوع است
- استفاده از دستكش به هنگام كار و آزمايش با مايعات بدن.
- در معاشرت و تماس با افرادي كه مبتلا به عفونت HIV هستند، امكان انتقال وجود ندارد.
- انداختن فوري سوزن سرنگ با پوشش و يا حتي بدون پوشش به درون ظروف زباله مخصوص.
- شير دادن يكي از موارد سرايت HIV بعد از زايمان است ولي توصيه مي شود در كشورهايي كه شيرهاي خشك جايگزيني موجود نمي باشد تغذيه از شير مادر ادامه يابد.
در طي كليه كارهاي عملي تنها احتياط اضافي علاوه بر استفاده از دستكش، روپوش و ماسك، حفاظت از چشمهاست. لوازمي چون سوزن، سر سوزن، سرنگ و غيره را بايد به اندازه كافي توسط حرارت استريليزه كرد. در ضمن لوازمي كه نمي توانند در معرض حرارت قرار گيرند با استفاده از گلوتارآلدئيد كه HIV را غير فعال مي كند به راحتي استريليزه مي گردند كه قرار دادن اين لوازم به مدت نيم ساعت در گلوتارآلدئيد كافي به نظر مي رسد.
توصيه هايي به كاركنان مراقبت هاي بهداشتي
- از رفتارهاي جنسي كه افراد را در خطر عفونت HIV قرار مي دهد آگاه باشيد.
- به بيماران در مورد راههاي انتقال HIV و پيشگيري از آن از قبل خودداري از تماس جنسي با افراد گروههاي پر خطر ( معتادان تزريقي، خود فروشها و مشتريانشان و افرادي كه رفتارهاي مخاطره آميز جنسي انجام مي دهند) و طرز استفاده صحيح از كاندوم را آموزش دهيد.
- توصيه به افراد گروههاي پر خطر جهت انجام آزمايش و مشاوره.
- به معتادان تزريقي آلوده و غير آلوده به HIV براي ترك اعتياد و اجتناب از استفاده مشترك از سوزن و ساير وسايل تزريقي مواد مخدر سفارش كنيد.
- بيمار را واداريد تا به تماسهاي جنسي خود اشاره كند و شما را در نقش ارجاع دهنده به مراكز بهداشتي قبول داشته باشد.
- زنان باردار و آلوده به HIV را از خطرات جدي تهديد كننده خود و فرزندشان مطلع ساخته و براي همه زنان آلوده به HIV كه در سنين باروري هستند، جلسات مشاوره برگزار نماييد.
- از خدمات و منابع موجود در جامعه مطلع باشيد تا بتوانيد افراد را به آنجا ارجاع دهيد.
- در صورت عدم وجود چنين مراكزي حمايت بيشتري از طريق مشاوره گروههاي همتا و ساير خدمات براي افراد آلوده به عفونت HIV و شريك جنسي آنها فراهم آوريد.
مقاله رایگان راههاي انتقال ويروس ایدز